İster gününüzü anlatıyor, ister günlüğünüze yazıyor veya bir hikaye yazıyor olun, duyguları net ve canlı bir şekilde tanımlamak oldukça görev olabilir. Mutlu olduğunuzu söylemek kimseye gerçekte nasıl hissettiğinizi göstermez; Çiçeklerin tonlarının karşılaştırılamayacağı kadar parlak bir resim yapmak istiyorsunuz. Duyguyu tanımlamanın birkaç yolunu, kaynağına nasıl yaklaşacağınızı ve onu yazınıza nasıl dahil edeceğinizi tartışacağız. Anlamı ve derinliği iletmek üzere duyguyu tanımlamaya başlamak için aşağıdaki Adım 1 ile başlayın.
adımlar
Bölüm 1/3: Duyguları Tanımlamanın Yollarını Keşfetmek
Adım 1. Fiziksel bir yanıtla söyleyin
Bu duyguyu yaşayan birini izlediğinizi hayal edin. Midesini tutuyor mu yoksa yüzünü saklıyor mu? Omuzlarından tutup sana neler olduğunu anlatmaya mı çalışıyor? Anlatıda, bir duyguyu iletmenin en mahrem yolu, vücudun durumunu betimlemektir.
- Bu duyguyu hissettiğinizi hayal edin. Mideniz nasıl hissediyor? Bir kişi güçlü bir duygu yaşadığında, ağzındaki tükürük miktarı değişir, kalp atış hızı değişir ve göğsünde, midesinde ve belinde kimyasallar salınır.
- Ancak, karakterin nelerin farkında olduğu konusunda sınırlarınızı aşmamaya dikkat edin. Örneğin, "Yüzü utançtan kıpkırmızı oldu", karakterin bilebileceği bir şey değil. Ancak, "Gülüp arkalarını döndüklerinde yüzü yandı" harikalar yaratıyor.
Adım 2. Karakterler arasında diyalog kullanın
Gerçek konuşmayı kullanmak, okuyucuyu hikayeye "Ne kadar uzak göründüğüne kaşlarını çattı" demekten çok daha derin ve daha fazla dahil edebilir. Diyalog kullanmak aslında bir an içindedir, dışarı çıkıp hikayeyi anlatmak için bir saniye ayırmanın aksine. Akışı devam ettirir ve karaktere sadıktır – eğer diyaloğunuz doğruysa.
- Bir dahaki sefere, "Onun ona nasıl baktığına gülümsedi" gibi bir şey yazmaya kalkışırsınız. Bunun yerine, "Bana bakışını seviyorum" deyin. Yatırımı var. Kişisel, gerçek ve gerçek hissettiriyor.
- Düşünceleri de kullanabilirsiniz. Karakterler de kendi kendilerine konuşabilir! "Bana bakışını seviyorum" sözü söylenmese de benzer bir güce sahip.
Adım 3. Alt metni kullanın
Çoğu zaman, nasıl hissettiğimizin veya ne yaptığımızın tam olarak farkında olmayız. Gözlerimiz öfkeyle yanarken ya da keskin bir nefes alırken başımızı sallayıp gülümsüyoruz. Bu katmanları doğrudan ele almak yerine, onları ima edin. Bir peçeteyi parçalara ayırırken karakterinizin başını sallamasını ve kibarca kabul etmesini sağlayın. Hikayeniz katmanları sağlam tutacaktır.
Bu, özellikle çatışma ve gerginliğe yardımcı olabilir. Duygularından rahatsız olan, açılmak istemeyen veya kendilerini ifade etmek için fırsat bekleyen karakterler gibi daha ince çatışma biçimlerine de yardımcı olabilir
Adım 4. Karakterin duyuları hakkında konuşun
Özellikle duygusal hissettiğimizde, bazen bazı duyular ekstra hassas hale gelir. Bir âşığın kokusuna daha çok kapılırız, evde yalnızken her gıcırtıyı duymamız daha olasıdır. Bu öğeleri, dokunmaya bile gerek duymadan duyguyu iletmek için kullanabilirsiniz.
"Biri onu takip ediyordu, bu yüzden adımlarını hızlandırdı" demek, konuyu anlıyor, ancak ilgi çekici değil. Bunun yerine, onun kolonyasının kokusunu nasıl alabildiğinden, soğuk bira ve çaresizlikten nasıl koktuğundan ve her adımda anahtarlarının şıngırtısının nasıl hızlandığından bahsedin
Adım 5. Acınası yanılgıyı deneyin
Başlığının önerebileceğinin aksine, bunun acıklı olmakla hiçbir ilgisi yok. Bu, ortamın bir sahnenin yaygın duygularını yansıtması için kullanılan terimdir. Örneğin, rakipler arasında gerginlik arttığında, bir pencere kırılır (bu insanlardan biri telekinetik değilse bunun bir nedeni olmalıdır). Bir öğrenci korkunç bir sınavdan geçtikten sonra rahatlıyor ve bir esinti çimenleri hışırdatıyor. Biraz sevimsiz, ama eğlenceli ve ağır veya basmakalıp değilseniz etkilidir.
- Bu yazma manevrasını çok dikkatli ve seçici bir şekilde uygulayın. Sürekli yaparsanız etkisini kaybeder. Ayrıca biraz inanılmaz olabilir.
- Bu edebi tekniği, duygulara bile dokunmadan kullanmayı deneyin - belki de bireyleri tanıtmadan önce. Bu, bir sahne oluşturabilir ve okuyucuya, hikayeyi biraz araştırdıktan sonra bir araya getirebilecekleri bir paralellik sunabilir ve ekstra bir karmaşıklık ve karmaşıklık katmanı ekleyebilir.
Adım 6. Beden dili açısından konuşun
Bunu deneyin: bir duyguyu düşünün. Bunu uzun ve sert bir şekilde düşünün. En son hissettiğiniz koşulları bir düşünün. Şimdi, duygu hakkında konuşmaya başlayın. Nasıl bir histi, dünya nasıl görünüyordu. Bu alıştırmanın derinliklerine indikten sonra, vücudunuza dikkat edin. Ellerin ne yapıyor? Ayağın? Kaşların mı? Bu duygu beden diliniz açısından nasıl anlaşılır?
- En son ne zaman bir odaya girdiniz ve girdiğiniz anda gördüğünüz kişiyi saniyeler içinde okuyabildiniz? Muhtemelen o kadar uzun zaman önce değil; aslında, muhtemelen kafanızda bir takım örnekler belirmiştir. Duyguların dile getirilmesine, hatta düşünülmesine bile gerek yoktur - bunu bizim için bedenlerimiz yapar.
- Önümüzdeki birkaç günü arkadaşlarınızın ve ailenizin mikro ifadelerini fark ederek geçirin. Gerçekten, gerçekten dikkat etmeseydin asla fark etmeyeceğin o kısacık eşantiyonlar. Anlatımınıza hayat verebilecek anlardır.
Bölüm 2/3: Bir Duygunun Nasıl Hissedildiğini Keşfetmek
Adım 1. Durumu tanımlayın
Duygular tepkilerdir; sebepleri var. Duyguları yalnızca bir tür hormonal dengesizlikten veya bastırılmış hafızadan kaynaklanıyorsa, bir boşlukta tanımlıyor olacaksınız. Durumun ayrıntılarını inceleyin. Karakteriniz bunun hangi kısmına tepki veriyor? Hangi kısımların farkındalar ki?
- Bu durumlarda, ilerleme hızı veya zararsız yorumlara takılma gibi gözlemlenebilir fenomenler, zihniyeti iletebilir ve bir duyguyu gayet iyi bir şekilde oluşturabilir. Bunları daha büyük gösteriler için atlama noktaları olarak kullanın - ya da kendilerinin konuşmasına bile izin verebilirsiniz.
- Görsel veya dokunsal görüntülere bağlı kalın. Durumun sunduğu şey değil, karakterin fark ettiği şey. Karakter, herhangi bir nedenle aşırı farkındaysa, yalnızca küçük ayrıntılar ortaya konmalıdır.
Adım 2. Kendi kişisel deneyiminizi kullanın
Tarif etmeye çalıştığınız duyguyu hissettiyseniz, bu en iyi hammaddedir. Nereden geldi? Size duyguyu hissettiren şeyi düşünün. Hissettiğiniz gibi, "Ah, üzgünüm" diye düşünmüyordunuz. "Kendimle ne yapacağım?" diye düşünüyordun. Kendinizi çevrenize katılma dürtüsü hissetmeden yakaladınız. Titreyen elini fark etmedin; bunun yerine, kendinizi o kadar emin hissettiniz ki titremekten kendinizi alıkoyamadınız. Bu ham deneyim size hayal gücünün asla veremeyeceği ayrıntıları verecek.
- Belirli bir durumun kümülatif etkisiyse, bu durumu öznel olarak deneyimlediğiniz gibi, ya uygulama olarak, duyguya neyin yol açtığını saptamak için ya da kendi içinde bir amaç olarak tanımlamak isteyebilirsiniz.
- Sizi etkileyen tek bir an veya tek bir öğeyse, bu duyguyu yeniden yaratmak için o görüntüdeki ayrıntıları kullanın. Duyguyu hissetmediyseniz, onu ilgili duygulardan veya o duygunun daha az yoğun örneklerinden tahmin etmeye çalışın.
Adım 3. Karakterinizin nasıl tepki vereceğini ve vermeyeceğini bilin
Duygular, farklı insanların farklı şekillerde bulup deneyimlediği soyut kavramlardır. Bir kişi kişisel işkencesini anlatmak için Shakespearevari bir sone sunarken, bir başkası dişlerini sıkarak ve bakışlarını kaçırarak "Bu konuda konuşmak istemiyorum" diyebilir. Aslında ikisi de aynı şeyi söylüyor olabilir.
Bu nedenle, bazı durumlarda, duyguyu hiç tarif etmenize gerek yoktur. Sahneyi, başka bir karakterin yüzünü veya bir sonraki düşünceleri sizin için "duygu tanımlamasını" yapabilecek şekilde tanımlayabilirsiniz. "Dünya solup gitti, ondan başka tüm renkleri sildi" gibi bir cümle, karakterin ne hissettiğini açıkça söylemeden tam olarak ifade eder
Adım 4. Göster, söyleme
İşinizde, izleyicilerinize bir resim çizmelisiniz. Sözlerinden, göz kapaklarının arkasına yakılmış bir görüntü ile çıkabilmelidirler. Onlara neler olduğunu anlatmak yeterli değil – onlara göstermelisiniz.
Diyelim ki savaşın tehlikelerinden bahsediyorsunuz. Tarihler ve istatistikler vermez ve her iki tarafın da uyguladığı strateji hakkında konuşmazsınız. Sokağa saçılan yanmış çoraplardan, kaldırıma yığılan oyuncak bebek kafalarından, gün geçtikçe sönen çığlıklardan bahsediyorsunuz. Bu, okuyucunuzun ortaya çıkacağı hem bir görüntü hem de içgüdüsel bir duygudur
Adım 5. Basitlikten çekinmeyin
Bu makale, bir duyguyu açıkça ifade etmemeniz gerektiği konusunda ısrarcı olacak, ancak grinin tonları da var. Bu şekilde yalnızca yeni ve ilgili bilgiler iletilmelidir, ancak nadir, basit bir ifade, bazı açıklamalara bütün bir paragraftan çok daha uygun olabilir. Bazen daha az söylemekten korkmayın.
Kendi kendine "üzgünüm" diye düşünen bir karakter. çok hareketli bir şey olabilir. O duygusal farkındalık anı onları vurabilirdi ve bu üç kelimeyle tahmin edilebilirdi. Bazı karakterler tek sözlerde, bazıları üç kısa kelimede duygu yaşayabilir, bazıları ise hiç yaşamayabilir. Hiçbir yol yanlış değil
Bölüm 3/3: Edebi Çalışmanızı Düzenleme
Adım 1. Bir duyguyu her adlandırdığınızda geçin ve kesin
Bir karakterin "üzgün" veya "mutlu", hatta "sefil" veya "kendinden geçmiş" olduğundan bahsettiğinizde, kesin. Hemen doğrayın; buna ihtiyacın yok. Hikayenizi ilerletmiyor ya da herhangi bir ivme kazandırmıyor. Bu şeyler başka yollarla açıklığa kavuşturulabilir ve açıklanmalıdır.
Diyalog içinde olmadığı sürece, hurdaya çıkarılması gerekir. Başka bir deyişle, başka bir karakter, "Neden bu kadar üzgünsün?" Diye sorabilir. ancak eldeki karakter, duygulara verilen başlıklarla sınırlandırılmış dünyalarını asla keşfedemezdi. Sonuçta, "üzgün" veya "sefil" sadece kelimelerdir. Onlara "gobbledegook" deseydik, aynı anlama gelirdi. Bu terimlerin duygusal olarak rezonansı yoktur
Adım 2. İlk taslağınız için basit bir eylem veya görüntü ile değiştirin
"Bakıp sırıttı" bile, ilk taslağınız için iyi bir başlangıç. "Mutluydu"dan uzaklaşan her şey doğru yönde atılmış bir adımdır. Bu, yazdığınız süre boyunca gelişecek ve büyüyecek; Şu anda, sadece onu bir arada tutacak bir şeye ihtiyacın var.
Bu sadece hikayenizin temelini atıyor. Amacı sadece tutarlı olmak ve hikayeyi bir arada tutmaktır. Hikayeyi bir araya getirdiğinizde daha sonra her şeyi değiştireceksiniz
Adım 3. İkinci taslağınız için daha ayrıntılı bilgi edinin
Neden bakıp sırıttı? Kendi kendine ne düşünüyordu? Köşedeki çocuğun biraz sevimli olduğunu mu düşünüyordu? Ona birini hatırlattı mı? Duygunun motivasyonu neydi?
Yukarıda tartışılan teknikleri keşfedin. Diyalog, alt metin, beden dili ve duyular aracılığıyla bir görüntü çizmek, izleyicilerinizin hikayeye tamamen kapılmış hissetmeleri için 360 derecelik bir resim oluşturacaktır. "Mutluydu" yerine, izleyicileriniz onun nasıl hissettiğini bilecektir
Adım 4. Klişelerden ve kalıplaşmış ifadelerden kaçının
Hikayenizi ilerletmeyecekler - bunu yapamayacak kadar bayağılar. "Ölebileceğim için çok mutluydum" veya "Dünyamın yıkıldığını hissettim" kadar az şey daha az iletişimseldir. Karakteriniz o kadar mutluysa, spontane birine sarılmasını ve ardından yüksek sesle gülmesini sağlayın. O kadar üzüldüysen, ne olduğunu söyle. İnsanlar herhangi bir büyük olayın duygusal etkisini anlayabilirler; Eğer tarif ederseniz, ilgili insanlara ne yaptığını bilirler.
- Duygusal bir olayın açık ve samimi bir tanımını asla bir klişe ile sonlandırmayın. Duyguları iletme işini yaptıysanız, yaptınız. Özetleme ihtiyacı hissetmeyin.
- Karakterde kalın. Çalıştığınız kişilik klişe bir tip olabilir – sadece normalde bittiği gibi bitirmeyin. Klişelerle ilgili korkunç olan şey, insanların samimi olduklarında aslında bunları söylememeleridir. Ama karakterinizin nasıl hissettiğini açıkladıktan ve spontane sarılmasından sonra, eğer bu onun kişiliğindeyse, "Çok mutluyum, bir gökkuşağını kakalayabildiğim için!" demesini sağlayın. Uygun olabilir. Ama yine, sadece o tipse.
Adım 5. Uygun kalın
Parçanızın geri kalanı kadar grafik veya incelikli olun. İçeriğe tematik olarak uyan metaforlar ve görseller kullanın ve kullandığınız dil ve görsellerin karakter(ler)e uygun olduğundan emin olun (özellikle birinci tekil şahıs). Eski Batı'da hızlardan veya çapraz kablolardan söz etmek yok!
Konuşuyorsanız, arkadaşlarınızın size hissettirdiği kadar açık sözlü veya belirsiz olun. Sadece karakteri aklınızda tutmanız değil, aynı zamanda o belirli durumdaki karakteri de aklınızda tutmanız gerekir. Yargılarını, duyularını ve hatta tepki verme, düşünme veya duyguları işleme yeteneklerini etkileyen dış faktörler olabilir
Adım 6. Neredeyse bitirdiğinizde, hakkında yazdığınız duyguyu ayarlayın
Müzik dinlemek, şiir okumak veya benzer temalar üzerine yazan yazarların hikayelerini okumak için biraz zaman ayırın. Duyguya daldığınızda, geri dönün ve hikayenizi okuyun. Nasıl hissettiğinizle uyumlu mu? Herhangi bir uyumsuzluk var mı? Size samimiyetsiz gelen bir şey var mı? Eğer öyleyse, çizin ve çizim tahtasına geri dönün.
