Ayrılık kaygısı, sevilen biri etraftayken yapışkanlığa ve uzaktayken sıkıntıya neden olabilir, ancak bu başarıyla yönetebileceğiniz bir durumdur. Bunu kendiniz deneyimleyebilir veya onunla bir çocuğa, bebeğe veya evcil hayvana bakıyor olabilirsiniz. Her halükarda, doğru teşhis koymaya ve uygun tedavi seçeneklerini sunmaya yardımcı olabilecek tıp uzmanlarından yardım almalısınız. Her ayrılık kaygısı durumunda olumlu, destekleyici bir tutum da önemlidir.
adımlar
Yöntem 1/4: Kendi Ayrılık Kaygısını Yönetmek
Adım 1. Tıp uzmanlarından teşhis ve tedavi alın
Ayrılık kaygısı her yaştan insanı etkileyebilir ve yetişkinlere Yetişkin Ayrılık Kaygısı Bozukluğu (ASAD) teşhisi konulabilir. Özellikle genç veya yetişkinseniz, doktorunuz aşağıdakileri içeren tedaviler önerebilir:
- Bir ruh sağlığı uzmanıyla terapi seansları.
- Ayrılık kaygısıyla uğraşan başkalarıyla bir destek grubuna katılmak.
- Anksiyete veya depresyonu yönetmenize yardımcı olabilecek ilaçlar.
Adım 2. Olumsuz düşüncelerinizi yeniden çerçevelemek için teknikleri kullanın
Terapi seanslarınızın bir parçası olarak, kendinizi izole veya terk edilmiş hissettiğinizde ortaya çıkan olumsuz düşünceleri nasıl tanımlayacağınız, bunlarla nasıl yüzleşeceğiniz ve bunlarla nasıl baş edeceğiniz konusunda size rehberlik edilecektir. Aşağıdakileri yapabilme yeteneğiniz üzerinde terapistinizle birlikte çalışın:
- Ayrılık kaygınızın kökenini düşünmeye çalışın. Hayatınızda sizi güvensiz, güvensiz veya korkmuş hissettiren bir şey oldu mu? Nereden geldiklerini anlamaya başlayana kadar bu endişeli duygular üzerinde çalışamazsınız.
- Yaşadığınız olumsuz düşünceleri belirleyin ve yazın.
- Olumsuz düşünceleri olumlu olanlarla değiştirin, örneğin “Onu bir daha asla görmeyeceğim” ifadesini “Onu iş gezisinden sonra haftaya göreceğim” şeklinde yapın.
- Keyifli, sağlıklı aktivitelerle kendinizi olumsuz düşüncelerden uzaklaştırın.
Adım 3. Endişeli duygularınızla başa çıkmak için başa çıkma tekniklerini deneyin
Bazen, olumsuz duyguları yeniden çerçeveleyemez veya görmezden gelemezsiniz. Terapistiniz, sizin için en uygun başa çıkma stratejilerini bulmanıza yardımcı olacaktır. Olası örnekler şunları içerir:
- Derin nefes alma egzersizleri.
- Meditasyon.
- Görselleştirme teknikleri.
- Yoga.
Adım 4. Terapistiniz tarafından önerildiyse maruz bırakma terapisini kullanın
Temel olarak, maruz kalma terapisi, "korkunuzla yüzleşmeyi" içerir, ancak güvenli ve destekleyici bir ortamda. Ayrılık kaygısı için maruz kalma terapisi aşağıdaki gibi aktiviteleri içerebilir:
- Terapi seansları sırasında sevdiklerinizden ayrılmayı hayal etmek.
- Başa çıkma stratejilerini kullanırken artan ayrılık dönemleri yapmak.
- Maruz kalma terapisi seansları sırasında ve sonrasında duygularınız hakkında konuşmak.
Yöntem 2/4: Çocuklarda Ayrılık Kaygısının Ele Alınması
Adım 1. Davranışlarını gözlemleyin ve uygun bir tıbbi teşhis alın
Tüm çocuklar zaman zaman en azından hafif ayrılık kaygısı yaşarlar. Bununla birlikte, ayrılma düşüncesi bile ciddi duygusal veya fiziksel semptomlara neden oluyorsa, doktorlarının durumlarını değerlendirmesine izin verin.
- Ayrılık kaygısı olan bir çocuk, ayrılıklardan kaçınmak için aşağıdakilerden birkaçını yapabilir: öfke nöbetleri atmak; mide ağrısı veya karın ağrısı gibi (gerçek veya hayali) fiziksel hastalıkları tanımlamak; etraftayken aşırı derecede yapışkan olmak; tek başına uyuyamaz hale gelmek.
- 7 ile 10 yaş arasındaki çocukların yaklaşık %4'ünde klinik tanıyı garanti edecek derecede ayrılık kaygısı vardır.
Adım 2. Kitaplar, oyunlar ve rol oynama ile onları ayrı zaman geçirmeye hazırlayın
Bilinmeyenden korkma, çocuklukta ayrılık kaygısının arkasındaki en önemli faktörlerden biridir. Aşağıdaki gibi teknikleri kullanarak, onları sakin ve destekleyici bir şekilde ayrılık deneyimine hazırlayın:
- İlk kez okula gitmek gibi olayları anlatan çocuk kitapları okumak.
- Peek-a-boo'dan saklambaç'a kadar değişen oyunlar oynamak.
- Birlikte rol yapmak, hafta sonu büyükannenin evinde kalmak gibi bir ayrılık olayının nasıl olacağını.
- Hazırlanma ve okula gitme alıştırmaları yapmak.
Adım 3. Ayrılıklar ve tekrar bir araya geldiğinizde rutinler oluşturun
Düzenli, öngörülebilir rutinler, ayrılık kaygısı olan çocuklara aşinalık rahatlığını sunar. Aşağıdakiler gibi olaylar için sabit rutinler geliştirin ve bunlara bağlı kalın:
- Yatmaya hazırlanmak ve sabah uyanmak.
- Okula gitmek ve günün sonunda eve dönmek.
- İşe gidişiniz ve eve dönüşünüz.
Adım 4. Her zaman pozitif ve destekleyici kalın
Ayrılık kaygısı bir ebeveyn veya bakıcı olarak sinir bozucu olabilir, ancak üzülmek meselelere yardımcı olmaz. Çocuğu asla azarlamayın, “bebek gibi” davrandıklarını veya “büyük oğlan” ya da “büyük kız” olmaları gerektiğini söylemeyin ya da duygularını başka şekillerde küçümsemeyin.
- Ayrıca, asla tutamayacağınız sözler vermeyin: örneğin, "Söz veriyorum, sakinleşirseniz bugün işe gidebilirim, yarın evde kalırım."
- Bunun yerine duygularını onaylayın ve desteğinizi sunun: “İşe gittiğimde seni üzdüğünü biliyorum. Ben de üzgün hissediyorum. İkimiz de ben işteyken diğer kişinin saklayabileceği bir resim çizelim.”
Yöntem 3/4: Bebek Ayrılık Kaygısıyla Başa Çıkma
Adım 1. Endişelerine teslim olarak sorundan kaçınmayın
Bir bebek bakıcısı olarak uykusuz ve stresli olduğunuzda, onların çığlıklarına ve feryatlarına boyun eğmek kolaydır. Bununla birlikte, onlarla yatarak ya da sürekli evde kalarak onların ayrılık kaygısını giderirseniz, bunun üstesinden gelmek için asla bir nedenleri olmayacaktır.
Bunun yerine, geceleri ağladıklarında kısa kontroller yapmak ve tanıdık başka bir bakıcı varken gündüzleri artan süreli ayrılıklar yapmak gibi şeyler yapın
Adım 2. Ayrılışlar ve bir araya gelmeler sırasında pozitif kalın
Ayrılıkları herkesin içinden geçmek zorunda olduğu üzücü bir olay gibi hissettirmek yerine, onlara mutlu bir günün normal parçaları gibi davranın. Onları terk ederken kendini kötü hissetsen bile, gösterme!
- Ayrıldığınızda, bakıcılarıyla yaşayacakları tüm eğlenceler hakkında coşkuyla konuşun ve geri döneceğinizden emin olun.
- Geri döndüğünüzde, geniş bir şekilde gülümseyin, onları kucaklayın ve birlikte kaliteli zaman geçirin.
Adım 3. Bağımsız olarak keşfetmeleri ve oynamaları için onlara fırsatlar verin
Bebeğinizin, asılı aletlerle güvenli ve emniyetli bir oyun salıncakta oynamasına veya keşfetmesi için yaşına uygun öğelerle dolu güvenli bir odada gezinmesine veya gezinmesine izin verin. Onları görebileceğiniz ve duyabileceğiniz kadar yakın durun, ancak üzerlerinde durmayın.
- Bu, siz yanlarında olmadan da eğlenebileceklerini anlamalarına yardımcı olacaktır.
- Bebekler ve küçük çocuklar için “bağımsızlık” göreceli bir terimdir. Çocuğu her zaman görüş alanı içinde tutun ve içinde bulunduğu odaların bebekler için uygun şekilde korunduğundan emin olun.
Adım 4. Tutarlı gündüz ve gece rutinleri oluşturun
Tutarlılık, bebekler de dahil olmak üzere her yaştan insanda bir güvenlik duygusu geliştirir. Tanıdık ritüeller, büyükbabayla oynamanın, kestirmenin ya da işe gitmenin ve değişiklikler ya da farklılıklar konusundaki kaygıyı azaltmanın zamanının geldiğini gösterir.
- Bebeğinizin genel kaygısını azaltarak, ayrılık kaygısı deneyimlerini azaltmaya yardımcı olacaksınız.
- Örneğin, çocuğunuz kestirme öncesi rutinin her zaman kestirme sonrası rutini tarafından takip edildiğini öğrenecektir, bu da kestirmenin kendisiyle ilgili kaygılarını yatıştırmaya yardımcı olabilir.
Yöntem 4/4: Evcil Hayvanlarda Ayrılık Kaygısıyla Başa Çıkma
Adım 1. Kedinizle kaliteli zaman geçirin, köpek veya diğer evcil hayvan.
Evcil hayvanlar, siz etraftayken yeterince ilgi görmedikleri için genellikle ayrılık kaygısı yaşarlar. Her gün en az bir saatinizi evcil hayvanınızla aktif olarak ilgilenerek, ister oyun oynayarak, ister yürüyüşe çıkarak, ister sevişerek, ister kanepede kucaklaşırken onunla konuşarak geçirin.
Köpekler genellikle verebileceğiniz her türlü ilgiye hevesliyken, kediler daha seçici ve görünüşe göre kayıtsız olabilir. Dikkatle ne zaman ve nasıl duş alacağınız konusunda kedinin liderliğini takip etmeye hazır olun
Adım 2. Siz yokken evcil hayvanınıza yapacak çok şey verin
Evcil hayvanınız siz yokken zenginleştirici faaliyetlerle meşgul olmaya devam ederse, yalnızlık veya endişe yaşama olasılığı daha düşük olacaktır. Evcil hayvanınıza bağlı olarak, aşağıdaki gibi şeyler deneyin:
- Bir tedavi için çalışmalarını gerektiren bulmaca oyuncakları.
- Oyuncakları veya tırmalama direklerini çiğneyin.
- Uzaktayken dinlenecek müzikler.
- Tüneller, oyun evleri, kuleler, mağaralar vb.
Adım 3. Kalkışlarınızı veya varışlarınızı fazla büyütmeyin
Evcil hayvanınızı terk etmek konusunda endişeli veya üzgün hissediyorsanız, bunu anlayabilir ve sonunda daha fazla endişe yaşayabilir. Bunun yerine, en az yaygarayla, belki sadece hızlı bir evcil hayvanla ve basit bir "Hoşçakal, yakında görüşürüz" diyerek, gidişlerinize önemli bir şey değilmiş gibi davranın.
Geri döndüğünüzde coşku gösterebilirsiniz, ancak birkaç saat uzakta olmayı imkansız bir çile gibi göstermeyin. Sadece evcil hayvanınızla kaliteli zaman geçirme fırsatını yakalayın
Adım 4. Tedavi seçenekleri hakkında veterinerinizle konuşun
Evcil hayvanınızın ayrılık kaygısını yönetmekte sorun yaşıyorsanız, veterinerinizin tavsiyesini alın. Aşağıdakiler gibi tedavi seçenekleri önerebilirler:
- Evcil hayvanınız için kokulu eşyalar (giyim gibi) bırakmak.
- Sakinleştirici spreyler veya feromonlar kullanmak.
- Gömlek veya yaka gibi sakinleştirici giysiler denemek.
- Evcil hayvanınıza rahatlama veya anti-anksiyete ilaçları vermek.
