Kaygı hem çocuklar hem de yetişkinler için ortak bir sorundur, ancak bu herkesin anladığı anlamına gelmez. Çocuğunuz endişeliyse, diğerleri neden belirli şekillerde davrandıklarını anlamayabilir veya belirli şeyleri yapmakta isteksiz olabilir. Çocuğunuzun bilerek işbirliği yapmadığını veya kaygılarının “sadece bir aşama” olduğunu düşünen insanlarla uğraşmak sinir bozucu olabilir. Kaygıyı onlara açıklayarak ve çocuğunuzun öğretmenlerinin, koçlarının ve diğer otorite figürlerinin durumun farkında olduğundan emin olarak, insanların çocuğunuzu anlamalarına yardımcı olun. Gelecekte sizin ve çocuğunuzun işini kolaylaştırmak için, çocuğunuzun yeni durumlara ısınmasına yardımcı olun ve kaygılarıyla etkili bir şekilde başa çıkma becerilerini öğretin.
adımlar
Yöntem 1/4: Çocuğunuzun Kaygısını Başkalarına Açıklamak
Adım 1. Öğretmenlere ve diğer yetkili kişilere çocuğunuzun kaygısını anlatın
Çocuğunuzla düzenli olarak etkileşime giren yetişkinlerin, onların kaygılı eğilimleri olduğunu anladığından emin olun. Çocuğunuzun hangi durumlardan korktuğunu onlara bildirin ve çocuğunuzun sakinleşmek için hangi başa çıkma stratejilerini kullandığını söyleyin.
- Öğretmenler gibi otorite figürleri, siz etrafta yokken çocuğunuzun kaygısını nasıl yönettiği konusunda sizi bilgilendirebilir, bu nedenle onlarla düzenli olarak görüşün.
- Kaygı, çocuklarda çeşitli şekillerde kendini gösterebilir. Bazı çocuklar panikleyebilir, ağlayabilir veya sinir krizi geçirebilir. Diğerleri aşırı derecede yapışkan hale gelebilir veya konuşmayı bırakabilir. Öğretmenleri, bakıcıları ve diğer yetkili kişileri uyarabilmeniz için çocuğunuzun kaygısının tipik olarak kendini nasıl ifade ettiğini anlamak önemlidir.
- Çocuğunuzda baş ağrısı, baş dönmesi veya mide ağrısı gibi fiziksel kaygı ifadeleri varsa, öğretmenlerine ve okul hemşirelerine bu bölümleri en iyi nasıl ele alacaklarını söyleyin.
Adım 2. Çocuğunuza kaygısını yaşıtlarına nasıl açıklayacağını öğretin
Kardeşler, arkadaşlar ve sınıf arkadaşları çocuğunuzun en zorlu eleştirmenleri olabilir. Ne yazık ki, birçok çocuk anksiyete gibi zihinsel sağlık durumlarını net olarak anlamıyor. Bunu onlarla tartışacak en iyi kişi çocuğunuzun kendisidir. Bu, herhangi bir karışıklığı gidermeye yardımcı olabilir ve ayrıca etrafta olmadığınızda doğal savunucular yaratabilir.
- Çocuğunuz için bir komut dosyası oluşturabilirsiniz. Örneğin, onlara "Kaygım var. Bu beni çok endişelendiren çok yaygın bir durum. Sık sık stresli hissediyorum ve yeni durumlarda ısınmak için zamana ihtiyacım olabilir" demeyi öğretebilirsiniz.
- Çocuğunuza bu durumlarda ihtiyaçlarını nasıl ifade edeceğini de öğretmelisiniz. Örneğin, "Şu anda kendimi çok endişeli hissediyorum. Rahatlayabilmem için biraz huzur ve sessizlik alabilir miyim?" demeyi öğrenmelerine yardımcı olabilirsiniz.
- Arkadaşların veya aile üyelerinin çocukları, durumu daha iyi anlamak için endişeli çocuklar hakkında etkileşimli videolar izlemekten veya kitaplar okumaktan yararlanabilir.
Adım 3. Sorunu PTA'ya getirin
Veli-öğretmen toplantılarına katılmak ve çocuğunuzun kaygısını gündeme getirmek, farkındalığı artırmanın ve savunucuları edinmenin başka bir yolunu sunabilir. Birçok ebeveyn kaygı konusunda cahil olabilir ve eğer eğitim alırlarsa, durumu çocuklarına ilgili bir şekilde açıklamaya yardımcı olabilirler.
- PTA toplantılarında kaygı hakkında konuşmak, sizin ve diğer ebeveynlerin, çocukların okulda kaygıyı yönetmelerine yardımcı olmak için yararlı stratejiler geliştirmenize yardımcı olabilir.
- Örneğin, öğretmenler tüm çocukların stresi azaltmalarına yardımcı olmak için günde birkaç kez derin nefes egzersizi yapmaya başlayabilir.
Yöntem 2/4: Yanlış Anlamalar ve Olumsuzluklarla Başa Çıkma
Adım 1. Eleştirilere önceden nasıl cevap vereceğinizi düşünün
Çocuğunuzun kaygısının bir şekilde sizin suçunuz olduğunu düşünen insanlar her zaman olacaktır. Yorumları sinir bozucu olsa da, onlara keskin bir yanıt vermemek en iyisidir. Bunun yerine, önceden bazı tarafsız cevaplar hazırlayın, böylece bir şeyler söylemek için uğraşmanıza gerek kalmaz.
- "Noah son zamanlarda çok daha dışa dönük ve onunla gerçekten gurur duyuyorum" veya "Bu bir aile kararı, bu yüzden bunu tartışmamayı tercih ederim" gibi bir yanıtla konuşmayı sonlandırın.
- Birisi size çocuğunuzun kaygısını nasıl "düzelteceğiniz" konusunda tavsiyede bulunmaya çalışırsa, "Oh, bu ilginç" veya "Hmm, bunu araştırmam gerekecek" gibi bağlayıcı olmayan bir şeyle yanıt verebilirsiniz.
- Unutmayın, çocuğunuz aynı zamanda olumsuz eleştirilerle nasıl başa çıkacağını da öğrenmelidir, böylece siz etrafta yokken bu tür durumlarla başa çıkabilirler. Çocuğunuzun bu durumlarda kullanabileceği bazı komut dosyaları bulmaya çalışın.
Adım 2. Çocuğunuzun kaygıyı “aşamayacağını” açıklayın
Birisi size, onu biraz daha zorlarsanız kaygısının geçeceğini söylerse, düzeltin. Anksiyetenin, kişinin kontrolü dışındaki genetik ve nörokimyasal faktörlerin neden olabileceği bir bozukluk olduğunu bilmelerini sağlayın.
Adım 3. Herkesin çocuğunuzun kaygısını anlamayacağını kabul edin
Olabildiğince hayal kırıklığı yaratan, ne kadar uğraşırsanız uğraşın, bazı insanlar endişeli çocuğunuzu anlamayacak. Bu insanların sizi hayal kırıklığına uğratmasına izin vermek yerine, çocuğunuzun güçlü yanlarıyla gurur duyun ve onların işine yarayacak şekilde korkularının üstesinden gelmesine yardımcı olmaya devam edin.
Adım 4. Çocuğunuza zorbaları nasıl tanımlayacağını ve bunlarla nasıl başa çıkacağını öğretin
Çocuğunuz bir anksiyete bozukluğu ile mücadele ediyorsa, okulda veya toplumda bu konuda alay konusu olabilir. Çocuğunuzun zorbalığı tanımasına proaktif olarak yardımcı olmak ve onu durdurmak için beyin fırtınası yapmak akıllıca olabilir.
- Zorbalık, lakap takmak, tehdit etmek, dedikodu yapmak, vurmak veya yumruk atmak gibi saldırgan davranışları içerir. Zorbalık, çocukların incitici şakalar yapmasını veya belirli çocukları dışlamayı da içerebilir.
- Çocuğunuz bir zorbayla karşılaşırsa, okuldaki bir öğretmen veya danışman gibi güvendiği bir yetişkine ulaşmalıdır. Ayrıca, sınıflar arasında gruplar halinde kalmalarına ve çeneleri yukarıda ve omuzları geride güvenle yürümelerine yardımcı olabilir.
Yöntem 3/4: Çocuğunuzun Yeni Durumlarda Gezinmesine Yardımcı Olmak
Adım 1. Çocuğunuza yeni yerlere ve durumlara eşlik edin
Mümkünse, yeni bir yeri ilk ziyaret ettiğinde veya yeni biriyle tanıştığında onunla birlikte giderek çocuğunuzun zihnini rahatlatın. Sizin yanlarında olmanız çocuğunuzun daha az korku duymasını sağlayabilir.
- Bu en çok küçük çocuklarda işe yarar. Daha büyük çocuklar kendi başlarına yeni yerlere gitmeyi tercih edebilirler.
- Örneğin, çocuğunuz birinci sınıfa başlama konusunda endişeliyse, onu yeni okuluna götürün ve sınıfın ilk gününden önce öğretmeniyle tanışın.
Adım 2. Çocuğunuza ne beklemesi gerektiğini bildirin
Kaygı belirsizlikten beslenir, bu nedenle çocuğunuza yeni bir durumdan ne bekleyebileceklerini önceden söyleyin. Çocuğunuzun ne olacağını anlamasına yardımcı olmak için tasarlanmış kitaplar veya videolar arayın.
- Örneğin, kızınız dişçiye gitmekten korkuyorsa, ziyaretin neleri kapsayacağını açıklayın ve onunla birlikte okumak için dişçiye gitmekle ilgili bir resimli kitap bulun.
- Olayla ilgili olumlu şeyleri vurgulayın. Örneğin, kızınıza dişçi randevusunun sonunda hazine sandığından bir oyuncak alacağını söyleyin.
Adım 3. Çocuğunuz adına konuşmaktan kaçının
Çocuğunuzu sosyal durumlarda desteklemek güzeldir, ancak tamamen onların yerine geçmeyin. Biriyle tanışmalarına yardımcı olduktan sonra, konuşmanın kendi tarafını taşımasına izin verin. Sadece ihtiyaç duyduklarında onlara sorun.
Çocuğunuzu rahatsız olduğu açıksa onun adına konuşarak kurtarmak isteyebilirsiniz, ancak bu onların insanlarla kendi başlarına konuşmak için ihtiyaç duydukları becerileri geliştirmelerini engelleyecektir
Adım 4. Kendinizi sakin tutun
Çocuğunuzun yanında nasıl davrandığınızı izlemek önemlidir. Stresli bir durumla karşı karşıya kalacaklarsa, kendinizi sakinleştirmeniz önemlidir. Çocuğunuza kaygıya neden olabilecek durumlarla nasıl başa çıkacağını davranışlarınız, eylemleriniz ve sesiniz aracılığıyla gösterin.
- Sakin bir ses kullanın ve rahat bir beden dili ifade etmeye çalışın. Omuzlarınızı sıkarak veya kollarınızı çaprazlayarak germeyin. Sakin olmanız, çocuğunuzun daha rahat hissetmesine yardımcı olabilir.
- Birisi çocuğunuzun endişeli davranışından şikayet ediyorsa, yine de sakin kalmalısınız. Çocuğunuzun durumunu açıklarken yatıştırıcı bir ses kullanın. Bu, çocuğunuza sağlıklı çatışma çözme becerilerini göstermeye yardımcı olacak ve durumun daha da kötüleşmesini önleyebilir.
Yöntem 4/4: Çocuğunuzun Korkularının Üstesinden Gelmesine Yardımcı Olun
Adım 1. Çocuğunuzun korkularına saygı gösterin
Endişeli bir çocuğa korkularının aptalca olduğunu söyleyerek çabucak yabancılaştırabilirsiniz. Bunun yerine onlarla empati kurun. Çocuğunuza neden korktuklarını anladığınızı gösterirseniz size güvenecektir.
- Örneğin, çocuğunuz arkadaş edinme konusunda gerginse, “Bazen yeni insanlarla tanışmanın korkutucu olduğunu biliyorum” diyebilirsiniz.
- Çocuğunuzun korkularını pekiştirmekten kaçının. Sadece anlaşıldıklarını hissettirmeye odaklanın.
Adım 2. Çocuğunuzu, onları korkutan şeyleri yapmaya zorlamaktan kaçının
Çocuğunuzu korkularıyla yüzleşmeye teşvik edin, ancak ne zaman atlamaya hazır olduklarına karar vermelerine izin verin. Çocuğunuzu hazırlıksız olduğu bir şeyi yapmaya zorlarsanız, bir dahaki sefere bu durumdan daha çok korkar.
Adım 3. Kaygıyı büyük bir mesele gibi göstermekten kaçının
Çocuğunuzun endişeli olduğu için onlarında yanlış bir şey olmadığını bildiğinden emin olun. Onlara birçok insanın bazen endişeli olduğunu ve bu duyguyu yönetmenin birçok farklı yolu olduğunu söyleyin.
Adım 4. Kendine güvenen davranışları modelleyin
Belirli durumlarda endişeli davranırsanız, çocuğunuz da endişeli olmayı öğrenecektir. Kendinden emin davranarak ve çocuğunuza kaygıyı uygun şekilde nasıl yöneteceğini göstererek iyi bir örnek olun.
- Hiç korkmamış gibi davranmana gerek yok. Ancak, korkunuzu yönetmek için attığınız adımlara odaklanmalısınız.
- Örneğin, yaklaşmakta olan bir fırtına hakkında endişeliyseniz, içeride kalmak ve bir acil durum malzeme setini elinizde tutmak gibi güvende kalmak için yaptığınız davranışları vurgulayın.
Adım 5. Çocuğunuzun kaygısı ile konuşmasına yardımcı olun
Çocuğunuz kaygısını ifade ettiğinde, onun temeline inmesine yardımcı olun. Temel korkularını keşfettiğinizde, başa çıkma stratejileri geliştirmelerine yardımcı olmak için daha donanımlı olacaksınız.
Örneğin, oğlunuz okula gitmek konusunda endişeliyse, bir tartışma onun sınıfta konuşmak konusunda gergin olduğunu ortaya çıkarabilir. Bunu öğrendikten sonra, sınıfta konuşmayı daha az korkutucu hale getirmenin bazı yollarını bulmasına yardımcı olabilirsiniz
Adım 6. Çocuğunuzu cesur olduğu için övün
Çocuğunuz bir şey hakkında endişeli hissettiğinde ama yine de yapıyorsa, ona ne kadar gurur duyduğunuzu söyleyin. Olumlu pekiştirme, çocuğunuzun özgüvenini artıracak ve korkularının üstesinden gelmek için çalışmaya devam etmesi için onu motive edecektir.
Adım 7. Bir çocuk terapistini ziyaret edin
Çocuğunuz için aile desteği önemli olsa da, bir terapiste de görünmelidir. Bir terapist çocuğunuza Bilişsel Davranış Terapisi verebilir. Bu tür terapide terapist, kaygının nedenlerini belirlemek için çocukla konuşacak ve ona sağlıklı baş etme mekanizmalarını öğretecektir.
