Viral hepatit, birkaç farklı virüsün neden olabileceği bir karaciğer hastalığı türüdür. Viral hepatitlerin en yaygın türleri hepatit A, B ve C'dir, ancak hepatit D ve E gibi başka çeşitleri de vardır. Bu virüsler akut (vücuttan hızla yok edilirlerse) veya kronik (eğer varsa) olabilir. virüs, bireye uzun bir süre bulaşmaya devam eder). Viral hepatitli kişilerde semptomlar olabilir veya olmayabilir, bu nedenle kan testleri en güvenilir tanı yöntemidir.
adımlar
Bölüm 1/3: Viral Hepatitin Uyarı İşaretlerini Tanıma
Adım 1. Akut viral hepatitin semptomlarını bilin
Akut hepatit semptomları tipik olarak aniden başlar ve birkaç gün içinde giderek kötüleşir. Aşağıdaki belirtilere sahipseniz hemen doktorunuza görünün:
- Tükenmişlik
- Ateş
- Bulantı ve/veya kusma
- Kurdeşen veya kaşıntılı cilt
- Karın ağrısı
- Koyu idrar
- Soluk renkli dışkı
- Eklem ağrısı
- Sarılık
- Kaşıntı (kaşıntı)
Adım 2. Kronik hepatitin asemptomatik olabileceğini anlayın
Kronik hepatit B ve C'li kişilerde genellikle hiçbir semptom görülmez, bu da bu durumların teşhis edilmesini çok daha zorlaştırır. Viral hepatite maruz kaldığınızı düşünüyorsanız, kendinizi iyi hissetseniz bile test için doktorunuzu görmelisiniz.
Adım 3. Kronik yorgunluğu ciddiye alın
Kronik hepatit semptomları yaşayan hastalar için en yaygın olanı yorgunluktur. Kronik yorgunluğunuz varsa bu belirtiyi göz ardı etmeyin. Nedenin viral hepatit olup olmadığını öğrenmek için kan testleri için doktorunuza görünün.
- Kronik yorgunluk diğer birçok durumdan kaynaklanabileceğinden ve bazen yoğun bir yaşam tarzının bir yan etkisi olduğundan, insanlar bunu her zaman hepatit belirtisi olarak görmezler. Bu, gecikmiş tanıya ve nihayetinde daha fazla karaciğer hasarına yol açabilir.
- Kronik karaciğer hastalığı karaciğer sirozuna ve hepatosellüler karsinoma (karaciğer kanseri) yol açabilir. Bu patolojileri kontrol altına almak için karaciğer nakline veya ilaca ihtiyacınız olabilir.
Adım 4. Düzenli laboratuvar çalışmanıza dikkat edin
Viral hepatit bazen hastalarda anormal karaciğer fonksiyonlarını ortaya çıkaran rutin laboratuvar çalışmaları olduğunda yakalanır. Laboratuvar çalışmalarınız varsa, karaciğer testlerinizin normal olup olmadığını öğrenmek için doktorunuza danışın.
- Rutin laboratuvar çalışmalarınız anormal ise, viral hepatitiniz olup olmadığını belirlemek için büyük olasılıkla daha fazla kan tahlili için gönderileceksiniz.
- Tamamlanması gereken ilk test AST ve ALT'nin ölçümüdür, bu enzimler yükselirse muhtemelen hepatitiniz olabilir. Bununla birlikte, alkolizm ve safra kesesi hastalığı gibi başka olası nedenler de vardır.
Bölüm 2/3: Hepatit Testi
Adım 1. Bir karaciğer enzim testi yaptırın
Hepatit teşhisi için yaygın olarak kullanılan bir test, AST ve alt=""Image" testi olarak da bilinen karaciğer enzim testidir. Bu, kandaki belirli karaciğer enzimlerinin yüksek seviyelerini tespit eden basit bir kan testidir. Yüksek seviyeler, genellikle viral hepatitin neden olduğu karaciğer hasarını gösterir.
- Karaciğer hasarının başka nedenleri de olabilir, bu nedenle yüksek karaciğer enzimleri her zaman viral hepatit tanısını göstermez.
- Akut hepatitli kişilerin, kısa bir süre içinde normale dönecek olan aşırı yüksek enzim seviyelerine sahip olma olasılığı daha yüksekken, kronik hepatitli kişilerin, uzun bir süre yüksek kalacak olan hafif yüksek enzim seviyelerine sahip olma olasılığı daha yüksektir.
Adım 2. Viral antikor testi yaptırın
Viral antikor testi, viral hepatiti teşhis etmek için yaygın olarak kullanılan başka bir kan testidir. Vücudun beyaz kan hücrelerinin virüsle savaşmak için ürettiği antikorları tespit eder.
- Akut hepatitli hastalarda, vücut virüsü ortadan kaldırdıktan sonra bile viral antikorlar saptanabilir olacaktır.
- Hepatit A veya B'ye karşı aşılanmış hastaların kanlarında antikorlar olacaktır, ancak bu virüsün var olduğu anlamına gelmez.
- Bir hastanın hayatının geri kalanında, viral antikorlar için test edilirse ve hepatit aşısı yapılırsa, test, özellikle hepatit B aşısı ile, yüzey antijen pozitifliği gösterecektir.
Adım 3. Viral proteinler ve genetik materyal için test yaptırın
Kan testleriniz viral hepatit antikorları için pozitifse, doktorunuz ayrıca kanınızdaki viral proteinlerin ve/veya genetik materyalin kanıtlarını aramak isteyebilir. Bunlar antikorlarla birlikte mevcut olduğunda, hastanın vücudunun virüsle savaşamadığını gösterir ve bu da kronik hepatit teşhisine işaret edebilir.
Antikor testiniz pozitifse, ancak viral proteinler veya genetik materyal kanıtı yoksa, bu vücudunuzun virüsü başarıyla yok ettiği anlamına gelir
Adım 4. Diğer koşulları ekarte etmek için testler yapın
Viral hepatit bazen safra kesesi taşları veya safra kesesi kanseri gibi safra kanallarını tıkayan durumlarla karıştırılabilir. Alkolikler bile, ekarte edilmesi gerekebilecek olağandışı enzim seviyelerine sahip olabilir. Doktorunuz, belirtilerinizin nedeni olarak safra kanalı tıkanıklığını ekarte etmek için bir ultrason yapmak isteyebilir.
Adım 5. Pozitif bir teşhisin ardından daha fazla test yaptırın
Hepatit için pozitif test yaptıysanız, doktorunuz durumun ne kadar şiddetli olduğunu ve hangi spesifik hepatit tipine sahip olduğunuzu anlamak için daha fazla test yapmak isteyebilir. Bu, doktorunuzun sizin için en iyi tedavi planını önermesine yardımcı olacaktır.
- Bu testlerden biri de deriden karaciğere uzun, ince bir iğne batırılarak yapılan karaciğer biyopsisidir. Bu test, viral hepatitin neden olduğu karaciğer hasarı miktarını ölçer.
- Hepatit C teşhisi konduysa, virüsün genotipini belirlemek için ek testler yaptırmanız gerekebilir. Bazı genotipler tedaviye diğerlerinden daha duyarlıdır, bu nedenle hangi tipe sahip olduğunuzu bilmek doktorunuzun uygun bir tedavi planı geliştirmesine yardımcı olacaktır.
Bölüm 3/3: Risk Faktörlerinizi Değerlendirme
Adım 1. Hepatit C için risk altında olup olmadığınızı öğrenin
Hepatit C, tipik olarak kan temasıyla bulaşan bir viral hepatit türüdür. Aşağıdaki kişiler hepatit C'ye yakalanma açısından daha yüksek risk altındadır:
- Organ nakli veya kan nakli olan kişiler
- Damardan ilaç kullananlar
- Böbrek diyalizi geçirmiş kişiler
- HIV'li insanlar
- Hapsedilen insanlar
- Kirli iğnelerle dövme veya piercing yaptıran kişiler
- 1987'den önce kan ürünleri ile pıhtılaşma sorunları nedeniyle tedavi gören kişiler
- Hepatit C'li annelerden doğanlar
- Hepatit C'li bir bireyin kanına maruz kalmış kişiler
Adım 2. Hepatit B için risk faktörlerini anlayın
Hepatit C gibi, hepatit B de virüse sahip bir kişinin vücut sıvılarıyla temas yoluyla bulaşır. Aşağıdaki kişiler hepatit B almak için daha yüksek risk altındadır:
- 1972'den önce kan nakli yapılmış veya başka bir kan ürünü almış kişiler
- Dövme veya piercing yaptırmış kişiler (enfekte bir iğne kullanılmışsa)
- Damardan ilaç kullananlar
- Hepatit B'li kişilerle yaşayanlar
- Birden fazla seks partneri olan kişiler
- Başka erkeklerle seks yapan erkekler
- Hepatit B'nin endemik olduğu bölgelere gitmiş olan kişiler
- Hepatit B'li bir anneden doğanlar
- Sağlık alanında çalışan kişiler
Adım 3. Hepatit A'nın nasıl bulaştığını öğrenin
Hepatit B ve C'den farklı olarak, hepatit A dışkı yoluyla bulaşır. Aşağıdakilerden herhangi birini yapan kişiler, hepatit A'ya yakalanma riski altındadır:
- Kirlenmiş su iç
- Kirlenmiş sudan gelen çiğ kabuklu deniz ürünleri yiyin
- Enfekte bir kişi tarafından hijyenik olmayan bir şekilde işlenmiş yiyecekleri yiyin
- Enfekte bir kişinin dışkısı ile temasa geçin
İpuçları
- Viral hepatit, karaciğer yetmezliği de dahil olmak üzere ciddi komplikasyonlara yol açabilir.
- Hastalık kronik olsa bile, hepatit A, hepatit B ve hepatit C için birçok tedavi seçeneği mevcuttur. Komplikasyon geliştirme şansınızı azaltmak için mümkün olan en kısa sürede tedavi için doktorunuza görünün.
- Hepatit B'ye sahip kişilerde de hepatit D gelişebilir. Ancak, hepatit D'ye yakalanmadan önce hepatit B'ye yakalanmanız gerekir. HDV enfeksiyonu, enjeksiyon uyuşturucu kullanıcıları, çoklu transfüzyon almış kişiler gibi yüksek risk gruplarında yaygındır., ve göçmenler.
- Hepatit E dünyanın bazı bölgelerinde de mevcuttur. Hepatit A'ya çok benzer. Hepatit E'nin hamile kadınlarda ani karaciğer yetmezliği riski daha yüksektir. Hepatit E'den sarılık olan hamile kadınlar da kötü obstetrik ve fetal sonuçlara sahiptir.
