Nabız oksimetresi, kandaki oksijen seviyesini (veya oksijen doygunluğunu) ölçmek için kullanılan basit, ucuz ve invaziv olmayan bir prosedürdür. Oksijen satürasyonu her zaman yüzde 95'in üzerinde olmalıdır. Bununla birlikte, solunum hastalığınız veya doğuştan kalp hastalığınız varsa oksijen doygunluğu daha düşük olabilir. Kulak memesi veya burun gibi vücudunuzun ince bir bölümüne yerleştirilen klips benzeri bir sensör cihazı olan nabız oksimetresi kullanarak kanın oksijen doygunluk yüzdesini ölçebilirsiniz.
adımlar
Bölüm 1 / 2: Nabız Oksimetresi Kullanmaya Hazırlanma
Adım 1. Oksijen ve kan arasındaki ilişkiyi anlayın
Oksijen akciğerlere solunur. Oksijen daha sonra oksijenin çoğunluğunun hemoglobine bağlandığı kana geçer. Hemoglobin, oksijeni kan dolaşımı yoluyla vücudumuzun geri kalanına ve dokularımıza taşıyan kırmızı kan hücrelerimizde bulunan bir proteindir. Bu şekilde vücudumuza çalışması için ihtiyaç duyduğu oksijen ve besinler verilir.
Adım 2. Prosedürün nedenlerini anlayın
Nabız oksimetresi, çeşitli nedenlerle kandaki oksijen doygunluğunu değerlendirmek için kullanılır. Genellikle ameliyatlarda ve sedasyon (bronkoskopi gibi) içeren diğer prosedürlerde ve herhangi bir ek oksijen ayarlaması yapmak için kullanılır. Ek oksijen ayarının gerekli olup olmadığını, akciğer ilaçlarının etkili bir şekilde çalışıp çalışmadığını değerlendirmek ve artan aktivite seviyelerine hasta toleransını belirlemek için bir nabız oksimetresi de kullanılabilir.
Solunumu desteklemek için bir ventilatör kullanıyorsanız, uyku apnesi çekiyorsanız veya kalp krizi, konjestif kalp yetmezliği, kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH), anemi, akciğer kanseri, astım gibi ciddi bir tıbbi durumunuz varsa doktorunuz nabız oksimetresini de önerebilir. veya pnömoni
Adım 3. Nabız oksimetresinin nasıl çalıştığını anlayın
Oksimetreler, vücuttaki oksijen seviyesini ölçmek için hemoglobinin ışık emici özelliklerini ve atardamarlardaki kan akışının titreşen yapısını kullanır.
- Prob adı verilen bir cihaz, bir ışık kaynağına, ışık detektörüne ve oksijen bakımından zengin ve oksijenden fakir hemoglobin arasındaki farklılıkları karşılaştıran ve hesaplayan bir mikroişlemciye sahiptir.
- Probun bir tarafında iki farklı ışık türü olan bir ışık kaynağı bulunur: kızılötesi ve kırmızı. Bu iki tür ışık, vücudun dokuları aracılığıyla sondanın diğer tarafındaki ışık dedektörüne iletilir. Oksijene daha doymuş olan hemoglobin, kızılötesi ışığın çoğunu emerken, oksijensiz hemoglobin kırmızı ışığın çoğunu emer.
- Probdaki mikroişlemci farkları hesaplar ve bilgiyi dijital bir değere dönüştürür. Bu değer daha sonra kanda taşınan oksijen miktarını belirlemek için değerlendirilir.
- Göreceli ışık absorpsiyonunun ölçümleri her saniyede birden çok kez yapılır. Bu ölçümler daha sonra her 0,5-1 saniyede bir yeni bir okuma vermek üzere makine tarafından işlenir. Son 3 saniyenin okumalarının ortalaması alınır.
Adım 4. Prosedürün risklerini bilin
Genel olarak, nabız oksimetresi ile ilişkili riskler minimumdur.
- Oksimetreyi uzun süre kullanıyorsanız, probun uygulandığı bölgede (örn. parmak, kulak) doku bozulması yaşayabilirsiniz. Yapışkan içeren problar kullanıldığında bazen cilt tahrişi meydana gelebilir.
- Tıbbi sağlığınıza ve sahip olabileceğiniz belirli koşullara bağlı olarak başka riskler olabilir. Prosedüre başlamadan önce herhangi bir endişeniz varsa doktorunuza danışın.
Adım 5. İhtiyaçlarınıza uyan uygun nabız oksimetresini seçin
Birkaç farklı tipte nabız oksimetresi mevcuttur. En popülerleri taşınabilir el tipi ve parmak ucu nabız oksimetreleridir.
- Taşınabilir nabız oksimetreleri, Walgreens ve CVS gibi eczaneler, Walmart gibi büyük mağazalar ve hatta çevrimiçi olarak dahil olmak üzere çok çeşitli mağazalardan satın alınabilir.
- Çoğu nabız oksimetresi klips gibidir ve mandal gibi görünür. Parmağınıza veya alnınıza yerleştirilebilen yapışkan problar da vardır.
- Çocuklar ve bebekler için uygun boyutta problar kullanılmalıdır.
Adım 6. Oksimetrenin şarjlı olduğundan emin olun
Ünite taşınabilir değilse oksimetreyi topraklı duvar prizine takın. Ünite taşınabilir ise, kullanmadan önce açarak pilin yeterli şarj olduğundan emin olun.
Bölüm 2/2: Nabız Oksimetresi Kullanma
Adım 1. Tek bir okuma mı yoksa sürekli izleme mi almanız gerektiğini belirleyin
Sürekli izlemeniz gerekmiyorsa, prob testten sonra çıkarılacaktır.
Adım 2. Uygulama alanında ışığı emen her şeyi kaldırın
Örneğin, oksimetreyi parmağınıza uygulamayı planlıyorsanız, yanlış düşük okumaları önlemek için ışığı emen her şeyi (kurumuş kan veya oje gibi) çıkarmanız önemlidir.
Adım 3. Probun takılacağı alanı ısıtın
Soğuk, zayıf perfüzyona veya kan akışına neden olabilir ve bu da oksimetrenin okumasında hata yapmasına neden olabilir. İşleme başlamadan önce parmak, kulak veya alnın oda sıcaklığında veya biraz sıcak olduğundan emin olun.
Adım 4. Çevresel müdahale kaynaklarını ortadan kaldırın
Tepe lambaları, fototerapi lambaları ve kızılötesi ısıtıcılar gibi yüksek düzeyde ortam ışığı, ışık sensörünü kör edebilir ve size yanlış bir okuma verebilir. Sensörü yeniden uygulayarak veya sensörü bir havlu veya battaniyeyle koruyarak sorunu giderin.
Adım 5. Ellerinizi yıkayın
Bu, mikroorganizmaların ve vücut salgılarının bulaşmasını azaltacaktır.
Adım 6. Probu takın
Problar genellikle parmağa yerleştirilir. Oksimetreyi açın.
- Araştırmalar kulak memesinin oksijen satürasyonunu ölçmek için güvenilir bir yer olmadığını öne sürse de, problar kulak memesine ve alına da yerleştirilebilir.
- Bir parmak probu kullanılıyorsa, el, (hastaların yaygın olarak yaptığı gibi) havada tutulan parmak yerine kalp seviyesinde göğüs üzerine yerleştirilmelidir. Bu, herhangi bir hareketi en aza indirmeye yardımcı olur.
- Hareketi en aza indirin. Yanlış oksimetre okumalarının en yaygın nedeni aşırı harekettir. Hareketin okumayı etkilemediğinden emin olmanın bir yolu, manuel olarak kontrol ettiğinizde görüntülenen kalp atış hızının kalp atış hızıyla eşleşip eşleşmediğini kontrol etmektir. İki hız birbirinden 5 vuruş/dakika içinde olmalıdır.
Adım 7. Ölçümü okuyun
Oksijen satürasyon seviyeniz ve nabız hızınız, ışıklı bir ekranda saniyeler içinde görüntülenir. %95 ila %100 aralığı genellikle normal kabul edilir. Oksijen seviyeniz %85'in altına düşerse tıbbi yardım almalısınız.
Adım 8. Okumaların kayıtlarını tutun
Oksimetrenizin bu özelliği varsa, okumaları yazdırın ve/veya bir bilgisayara indirin.
Adım 9. Oksimetre hata verirse sorunu giderin
Oksimetrenizin kesin olmayan veya yanlış bir okuma verdiğini düşünüyorsanız, aşağıdakileri deneyin:
- Girişim olmadığından emin olun (çevresel veya doğrudan araştırma sahasında).
- Cildi ısıtın ve ovun.
- Kan damarlarını açmaya yardımcı olacak topikal bir vazodilatör uygulayın (örneğin, gliseril trinitrat (GTN) kremi).
- Alternatif bir araştırma sitesi deneyin.
- Farklı bir prob ve/veya oksimetre deneyin.
- Oksimetrenin düzgün çalışıp çalışmadığından hala emin değilseniz, doktorunuza danışın.
İpuçları
Oksijen seviyeniz %100 değilse endişelenmeyin. Çok az insanın oksijen seviyesi aslında %100'dür
Uyarılar
- Nabız oksimetre sensörünü otomatik kan basıncı kafı kullanan bir kolun parmağına uygulamayın. Manşet şiştiğinde parmağa giden kan akışı kesilecektir.
- Sigara içiyorsanız nabız oksimetresi kullanmak yardımcı olmaz. Oksimetri, hemoglobindeki normal oksijen satürasyonu ile dumanın solunması ile oluşan hemoglobinin karboksihemoglobin satürasyonu arasında ayrım yapamaz.
