Seçici mutizm, çocuğun belirli durumlarda ve belirli kişilerin etrafında konuşmayı bırakmasına neden olan bir sosyal kaygı bozukluğudur. Tedavi edilmediği takdirde, seçici mutizm, çocuğun akademik performansına ve sosyal yaşamına müdahale edebilir. Çocuğunuzun seçici dilsizliği varsa veya seçici dilsizliği olabileceğinden şüpheleniyorsanız, çocuğunuzu bir çocuk doktoruna ve konuşma dili patoloğu gibi bir uzmana ve bazı durumlarda bir psikiyatriste götürmeniz gerekecektir. Çocuğunuzun konuşma dili patoloğu, çocuğunuz için evde çocuğunuzu desteklemenize yardımcı olabilecek ve öğretmeninizin çocuğunuzu okulda desteklemesini kolaylaştıracak bir tedavi planı tasarlayabilir.
adımlar
Yöntem 1/3: Çocuğunuz İçin Yardım Alma
Adım 1. Belirtileri izleyin
Seçici mutizm nadirdir, ancak genellikle bir çocuk beş yaş civarındayken başlar ve ilk kez okula başladığında fark edilebilir; ancak daha büyük çocuklar da seçici mutizm geliştirebilir. Bir çocuğun seçici mutizm tanısı alabilmesi için normal aktivitelerini engelleyen, başka bir hastalıkla ilgili olmayan ve en az bir ay süren (okulun ilk ayı sayılmaz) semptomları olması gerekir. Seçici konuşmazlığı olan çocuklar şunları yapabilir:
- Son derece utangaç davran
- Evde veya iyi tanıdığı kişilerle konuşabilme
- Yeni insanlar veya belirli ortamlarda endişeli olun
- Bazı sosyal durumlarda konuşamamak
Adım 2. Bir çocuk doktoru ile randevu alın
Çoğu çocuk seçici mutizmden daha fazla büyümez. Tedavi gerektirir. Tedavi edilmezse zamanla daha da kötüleşebilir, bu nedenle çocuğunuzda bu bozukluğa sahip olabileceğinden şüpheleniyorsanız yardım aramanız önemlidir. Çocuğunuzun çocuk doktorunu arayın ve randevu alın.
- Çocuğunuzun çocuk doktoru, diğer olası nedenleri ekarte etmek için fizik muayene yapabilir ve ardından gerektiğinde sizi uygun uzmanlara yönlendirebilir.
- Çocuk doktoru, orta kulak enfeksiyonunu veya işitme yeteneğinin azalmasını dışlamak için bir işitme taraması yapabilir.
- Doktor ayrıca çocuğunuzu oral motor muayene için yapabilir veya sevk edebilir. Bu, konuşmaya dahil olan tüm kasların ve vücut bölümlerinin - dudaklar, dil, çene vb. - güçlü olup olmadığını ve koordinasyon içinde birlikte çalışıp çalışmadığını belirlemeye yardımcı olabilir.
Adım 3. Çocuğu bir Konuşma Dili Patoloğuna (SLP) götürün
Seçici mutizm bir konuşma bozukluğu olarak kabul edildiğinden, çocuğunuzun tedavisi için bir SLP görmek şarttır. Bir SLP çocuğunuza teşhis koyabilir ve evde uygulayabileceğiniz ve çocuğunuzun öğretmeni ile paylaşabileceğiniz bir tedavi planı önerebilir.
- SLP, çocuğunuzu tedavi etmeye başlamak için hem aile üyelerinden hem de öğretmenlerden çok fazla bilgiye ihtiyaç duyacaktır. SLP'nin çocuğun ifade edici dil yeteneğini, dili anlamasını ve sözlü ve sözlü olmayan iletişimini değerlendirmesi gerekecektir.
- Ayrıca, herhangi bir akademik rapora, herhangi bir standartlaştırılmış testin sonuçlarına, öğretmenlerden gelen herhangi bir yoruma bakmak gerekecektir. SLP'nin çocuğu sınıfta ve diğer çocuklar ve yetişkinlerle birlikte oyun alanı gibi diğer ortamlarda gözlemlemesi gerekebilir. Bir aile tıbbi geçmişi, çocuk için semptom geçmişi ve çevresel faktörler hakkında bilgiler, çocuğunuzun teşhisinde ve bir tedavi planı geliştirmede yardımcı olacaktır.
Adım 4. Ek psikoterapötik tedaviyi düşünün
Bir SLP ile çalışmaya ek olarak, çocuğunuza yardımcı olabilecek başka ruh sağlığı uzmanları da vardır. Psikodinamik terapiyi, davranışçı terapiyi ve tedaviyi desteklemek için ilaç önerebilecek bir psikiyatristle konuşmayı düşünün.
- Çocuğunuz, seçici mutizm ile ortak belirtilere sahip olabilecek diğer olası psikiyatrik sorunları ekarte etmek için bir psikiyatrik değerlendirmeden geçmelidir. Psikiyatrik yardım, özellikle seçici mutizm bir tür travma ile ilgiliyse, çocuğunuza fayda sağlayabilir.
- Bazı durumlarda, bir psikiyatrist, seçici mutizm için fluoksetin (Prozac) reçete edebilir. Fluoksetin bazı durumlarda etkili bulunmuştur ve genellikle çocuklar için güvenli kabul edilir; ancak, bir kara kutu uyarısı taşır. Fluoksetin dahil bazı antidepresanlar, çocuklarda intihar davranışı veya düşüncesi riskini artırabilir. Çocuğunuzu herhangi bir depresyon veya intihar davranışı belirtisi için yakından izleyin.
- Seçici mutizme yardımcı olacak yaygın bir terapi davranışsal terapidir. Terapist, konuşma tipi davranışları yavaşça tanıtmak için adım adım bir plan geliştirmek için çocuğunuzla birlikte çalışacaktır. Bir ödül sistemi kullanarak, çocuğunuz yavaş yavaş daha büyük ve daha göz korkutucu konuşma davranışlarıyla başa çıkacaktır.
- Çocuğunuza yardımcı olması için bilişsel davranışçı terapi (CBT) konusunda eğitimli bir ruh sağlığı uzmanı arayın. Çocuğunuz bir sosyal anksiyete bozukluğu çekiyorsa bu yardımcı olabilir. Daha büyük çocuklar ve gençler için daha etkilidir.
Adım 5. Tüm aileyi dahil edin
Ebeveynler, kardeşler ve büyükanne ve büyükbaba dahil olmak üzere aile üyeleri, seçici mutizmli bir çocuğa çok ihtiyaç duyulan desteği sağlayabilir. Aile üyeleri, tüm ailenin durumu ve nasıl yanıt verileceğini anlamasına yardımcı olarak çocuğun iyileşme şansını artırabilir.
- Aile üyelerinizi, durumun ne anlama geldiğini ve buna nasıl tepki vereceklerini bilmeleri için eğitmeye çalışın. Onlara literatür sağlayın, yardımcı web sitelerine yönlendirin ya da sadece oturun ve neler olup bittiğini ve tedaviye nasıl yaklaştığınızı açıklayan bir sohbet edin.
- Aile üyelerine neyin yararlı olup olmadığını öğretmek (örneğin, çocuğa bağırmak ya da utangaç olmaması için onu çok zorlamak) ve bunların çocuğunuzun öz güvenini ve özsaygısını geliştirmeye nasıl yardımcı olabileceklerini öğretmek, çocuğunuzu desteklemeye yardımcı olabilir. Belki büyükbaba çocuğa yeni bir beceri öğretmeye yardımcı olabilir veya bir kardeş, seçici mutizmi olan çocukla birlikte bir aidiyet ve kabul duygusu hissetmesine yardımcı olmak için bir spora katılabilir.
- Çocuğunuzun başkalarıyla iletişim kurma çabalarından dolayı övüldüğü (ve iletişim kurmadığı için cezalandırılmadığı), başka birinin konuşup konuşmadığı konusunda endişeli veya endişeli olduğunun fark edilmediği sağlıklı bir ortam yaratmak hakkında aileyle konuşun, birlikte oynamaya ve eğlenmeye konsantre olursunuz ve çocuğa hazır olduğunda konuşabileceğine dair güvence verirsiniz.
Yöntem 2/3: Çocuğunuzun SLP'si ile Çalışmak
Adım 1. Mutizmi neyin daha kötü/daha iyi yaptığına dikkat edin
Çocuğunuzun konuşma dili terapistine daha fazla bilgi sağlamak için çocuğunuzun davranışının kaydını tutmaya başlayın. Çocuğunuzun sessiz kalmasına neden olan durumlara ve kişilere dikkat ederek, kalıpları tanımlayabilirsiniz ve bu kalıplar çocuğunuzun SLP'sinin çocuğunuzu daha rahat hale getirmenin yollarını bulmasına yardımcı olabilir.
Örneğin, siz oradaysanız çocuğunuzun yeni insanlarla konuşacağını veya kim olursa olsun çocuğunuzun üçten fazla kişiden oluşan gruplarda konuşmayacağını fark edebilirsiniz
Adım 2. Uyaran azalmasını sorun
Uyaran azalması, çocuğunuzu konuşabilecek kadar rahat hissetmesini sağlayacak bir duruma soktuğunuzda ve ardından yavaş yavaş bir şeyleri değiştirdiğinizde ortaya çıkar. Kademeli değişiklikler yapmak, çocuğunuzun hissettiği herhangi bir rahatsızlığa uyum sağlamasına yardımcı olmalıdır ve bu, gelecekte aynı durumlarda konuşmasını kolaylaştırabilir.
Örneğin, çocuğunuzun odasında sizinle birlikteyken yeni biriyle konuşmakta rahat olduğunu fark ederseniz, o zaman odada oturarak başlayabilir ve biraz zaman geçtikten sonra yavaşça ayrılabilirsiniz
Adım 3. Şekillendirmeye bakın
Şekillendirme ile çocuğunuz öncelikle jest, yazı, çizim gibi sözsüz iletişim yöntemlerini kullanma fırsatına sahip olacaktır. Ardından, konuşma dili terapisti, çocuğunuzu tek bir ünsüz ses veya tek bir kelime fısıldaması gibi sesler çıkarması için teşvik etmeye başlayacaktır.
Örneğin, SLP, çocuğunuzun at gibi bir şey çizmesini sağlayarak başlayabilir. O zaman, SLP çocuğunuz gibi bir atın ne kadar gürültü çıkardığını söyleyebilir
Adım 4. Kendi kendini modelleme tekniklerini dahil edin
Çocuğunuza kendi konuştuğu videoları göstermek, onu konuşmaya teşvik etmeye de yardımcı olabilir. Kendi kendine modellemeyi kullanmak için konuşma dili terapistiniz sizden çocuğunuzun konuştuğu bir ev videosu sağlamanızı isteyebilir. Ardından, SLP, çocuğunuzun güvenini artırmaya yardımcı olmak ve onu tekrar konuşmaya teşvik etmek için videoyu onunla birlikte izleyebilir.
Videonun, çocuğunuzun göstermesini istediğiniz davranış türünü yansıttığından emin olun. Örneğin, onun güldüğü ve başka çocuklarla konuştuğu bir ev filmi seçebilirsiniz
Adım 5. Olumlu pekiştirme sağlayın
Çocuğunuza konuşması için baskı yapmak kendisini rahatsız hissetmesine neden olabilir ve bu duyguyu konuşma ile ilişkilendirebilir. Bunun yerine, çocuğunuza konuşması için baskı yapmayın. Konuştuğunda sadece sıcak bir şekilde cevap ver.
- Çocuğunuz konuşurken aşırı tepki vermeyin, iletişim için onu övün.
- Çocuğunuzu toplum içinde övmeyin, çünkü bu onu utandırabilir. Bunun yerine, eve gelene kadar bekleyin ve ardından onu ödüllendirin.
Yöntem 3/3: Çocuğunuzun Öğretmeniyle Çalışmak
Adım 1. Çocuğunuzun öğretmeninin çocuğunuzun durumundan haberdar olduğundan emin olun
Bazı eğitimciler ve sağlık uzmanları, seçici dilsizliğin ciddiyetini küçümseyebilir veya hatta çocuğunuzun bundan kurtulacağını öne sürebilir; ancak seçici mutizm tedavi gerektiren ciddi bir sorundur. Çocuğunuzu savunmanız sizin için önemlidir. Çocuğunuzun sınıftaki ihtiyaçları konusunda çocuğunuzun öğretmeninin SLP'nizle aynı sayfada olduğundan ve öğretmenin teşvik edici, destekleyici ve sizinle ve çocuğunuzun SLP'si ile çalışmaya istekli olduğundan emin olun.
Örneğin, çocuğunuzun öğretmeninin, çocuğunuz sınıfta konuşursa fışkırtmamasını veya aşırı tepki vermemesini bildiğinden emin olun
Adım 2. İletişim seçeneklerini isteyin
Bazı çocuklar ses kaydedici, bilgisayar veya hatta sadece bir kalem ve kağıt gibi özel cihazlar kullanarak iletişim kuracaktır. Çocuğunuzun öğretmenine, çocuğunuzun sınıfta kullanması için hangi seçeneklerin mevcut olduğunu sorun.
- Çocuğunuzun tercih ettiği bir iletişim yöntemi olabilir. Çocuğunuza okulda nasıl iletişim seçenekleri sunacağınıza dair ipuçları için endişeli hissettiğinde çocuğunuzun nasıl iletişim kurduğuna dikkat edin.
- Örneğin, çocuğunuz endişeli hissettiğinde çizim yapmaya meyilliyse, ona özel bir not defteri ve pastel boya seti göndermek yardımcı olabilir.
- Çocuğunuz ve öğretmeniniz konuşmaya başlamadan önce işaretler veya kartlar gibi sözel olmayan yöntemlerle iletişim kurmanın bir yolunu bulabilir.
Adım 3. Çocuğunuzu daha küçük bir gruba yerleştirmeye bakın
Seçici konuşmazlığı olan bazı çocuklar yalnızca küçük grup ortamlarında konuşacaktır, bu nedenle çocuğunuzun öğretmeniyle bu olasılık hakkında konuşmak isteyebilirsiniz.
Örneğin, öğrenciler bazen görevleri tamamlamak için küçük gruplar halinde çalışıyorsa, o zaman belki çocuğunuzun öğretmeni çocuğunuzun en küçük grupla veya hatta sadece bir partnerle yerleştirilmesini sağlayabilir
Video - Bu hizmet kullanılarak YouTube ile bazı bilgiler paylaşılabilir
