Çoğu kadın ikinci hamileliklerinde zihinsel olarak daha güçlü ve kendinden emin olsa da, ikinci hamileliğinizde her şeyin, özellikle doğum söz konusu olduğunda, ilk hamileliğinizde olduğu gibi olmayacağının farkında olmak önemlidir. Vücudunuz ilk çocuğunuzun doğumundan bu yana birçok değişiklik geçirdi, bu nedenle ikinci hamilelik ve doğum ilkinden tamamen farklı olabilir. Bu nedenle, kendinizi bu farklılıklara hazırlamak ve doğumda olduğunuzu nasıl anlayacağınızı öğrenmek iyi bir fikirdir.
adımlar
Bölüm 1/3: İşgücü Belirtilerini Tanımak
Adım 1. Suyunuzun kırılıp kırılmadığını kontrol edin
Genellikle çoğu kadın, “sularının geldiğini” hissettiklerinde doğumun başladığını kabul eder. Bu, amniyotik zarların kendiliğinden yırtılmasıdır. Bu olay rahim kasılmalarının başlamasını tetikler.
Adım 2. Hissettiğiniz kasılmaları takip edin
Kasılmalarınızın sıklığını takip edin. Başlangıçta, bunları her 10 ila 15 dakikada bir deneyimleyebilirsiniz, ancak zamanla bu, 2 ila 3 dakikaya inecektir.
- Rahim kasılmaları "kramp", "karında sıkışma", "rahatsızlık" ve hafiften aşırıya değişen derecelerde ağrı olarak tanımlanmıştır.
- Doğumda uterus kasılmaları, karın üzerine yerleştirilen bir cihazla CTG (kardiyotokografi) ile ölçülür. Bu hem uterus kasılmalarını hem de fetal kalp atış hızını ölçer.
Adım 3. Gerçek kasılmalar ile Braxton-Hicks kasılmaları arasındaki farkı bilin
Gerçek kasılmalar ile gün içinde sadece birkaç kez meydana gelen ve yoğunlukta veya sıklıkta herhangi bir artış olmaksızın “yanlış” veya Braxton-Hicks kasılmaları olarak adlandırılan kasılmalar arasında önemli bir ayrım yapılmalıdır. Genellikle hamileliğin ilk 26 haftasında ortaya çıkarlar, ancak daha sonra da ortaya çıkabilirler.
- Kadınların ileri gebelik döneminde "yanlış" kasılmalar yaşaması normaldir, ancak bu kasılmalar ikinci gebelikte aniden doğum kasılmalarına dönüşebilir.
- Bu nedenle ikinci kez anne olurken Braxton-Hicks kasılmalarınızı hafife almayın. Gerçek emeğin bir işareti olabilir.
Adım 4. Mukus tıkacınızı kaybedip kaybetmediğinizi kontrol edin
Mukus tıkacını kaybettiğinizi gördüğünüzde, kısa bir süre içinde, genellikle birkaç saat veya bir veya iki gün içinde doğumun başlamasını bekleyebilirsiniz.
- Mukus tıkacını kaybettiğinizde küçük kan lekeleri olacaktır. İkinci hamilelik sırasında, kadınlar mukus tıkaçlarını ilk hamileliğe kıyasla çok daha erken kaybetme eğilimindedir.
- Bunun nedeni, ilk hamilelikten sonra rahim ağzını oluşturan kasların doğal olarak eskisinden daha gevşek olması ve tüm hızlı ve sık kasılmalarla birlikte rahim ağzının eskisinden daha hızlı aşınmaya başlamasıdır.
Adım 5. Karnınıza bir göz atın
Karnınızın aşağı doğru sarktığını görebilir ve artık kolaylıkla nefes alabilirsiniz. Bunun nedeni, bebeğin pelvise inerek doğum için hazırlanıyor olmasıdır.
Ayrıca, her 10-15 dakikada bir tuvaleti kullanmanın aciliyetini hissedebilirsiniz. Bu, bebeğinizin dünyaya çıkış yolunu bulmak için doğru pozisyona geçtiğinin açık bir göstergesidir
Adım 6. Rahminizin “daha hafif” hissedip hissetmediğini düşünün
Birçok kadının bebeğinin “hafifleştiğini” hissettiği bildirilmiştir. Bunun nedeni, fetüsün başının doğuma hazırlanmak için pelvise inmesidir.
Bu öznel duyguya ek olarak, fetüsün mesane üzerindeki artan baskısı nedeniyle idrara çıkma çok daha sık hale gelebilir
Adım 7. Rahim ağzınızın genişlediğini düşünüyorsanız not alın
Yukarıda belirtilen olaylar meydana geldiğinde serviks yapısal ve fonksiyonel değişikliklere uğrar. Doğum başladığında, serviks fetüsün atılmasına izin vermek için yavaş yavaş genişler.
Başlangıçta, serviks genellikle sadece birkaç santimetre genişler. 10 santimetreye (3,9 inç) ulaştığında, bu genellikle doğum yapmaya hazır olduğunuz anlamına gelir
Adım 8. Servikal yetmezliğin oluşabileceğini unutmayın
Rahim kasılmaları olmadan servikal genişlemenin ortaya çıkması servikal yetmezliği düşündürebilir. Bu, hamileliğin ikinci trimesterinde servikal kısalma, hunileşme ve/veya servikal dilatasyon meydana geldiğinde olur. Fetüsün normal gelişimini olumsuz yönde etkileyebileceği ve hatta düşüklere yol açabileceği için bu koşulların bir tıp uzmanı tarafından derhal değerlendirilmesi gerekir.
- Servikal yetmezlik, ikinci trimesterde düşük ve erken doğumun en yaygın nedenlerinden biridir. Bu nedenle servikal yetmezliğin erken teşhisi çok önemlidir. Rutin kontrollerde, gebeliği takip eden doktor tarafından muayene ve fizik muayene ile teşhis edilebilir.
- Servikal yetmezliği olan hastalar, alt karın veya vajinada hafif kramplardan şikayet ederler ve hasta öyküsü ile birlikte bu tanıya işaret edebilir.
- Servikal yetmezlik gelişimi için risk faktörleri arasında enfeksiyon, servikal cerrahi öyküsü ve travma ve önceki doğumlarda servikal yaralanma yer alır.
Bölüm 2/3: Tıbbi Teşhis Aramak
Adım 1. Bir FFN almayı düşünün
Gerçek doğum yapıp yapmadığınızı kesin olarak öğrenmek istiyorsanız, FFN veya Fetal Fibro Nektin Testi gibi seçebileceğiniz bazı gelişmiş tanı prosedürleri vardır.
- Bu test şu anda doğumda olup olmadığınızı söyleyemeyecek, ancak değilseniz kesinlikle doğrulayacaktır. Bu test yararlıdır çünkü erken doğum eyleminin ilk aşamalarındayken, semptomları veya tek başına pelvik muayeneleri kullanarak doğumu söylemek çok zor olabilir.
- Olumsuz bir FFN Raporu sizi rahatlatacak ve bebeğinizi en az bir veya iki hafta daha doğurmayacağınıza dair güvence verecektir.
Adım 2. Ebe veya hemşirenize serviksinizi kontrol ettirin
Hemşire veya ebe rahim ağzınızı inceleyerek ne kadar genişlediğinizi hissedebilecektir. Çoğu durumda, ebeniz serviksinizin 1 ila 3 santimetre (0,4 ila 1,2 inç) arasında genişlediğini tespit ettiğinde, doğumun ilk aşamasında olduğunuzu size bildirecektir.
- Rahim ağzınızın 4 ila 7 santimetre (1,6 ila 2,8 inç) arasında bir boyuta kadar açıldığını hissettiğinde, muhtemelen size aktif veya ikinci doğum aşamasına girdiğinizi söyleyecektir.
- Rahim ağzı açıklığınızın 8 ila 10 santimetre (3,1 ila 3,9 inç) arasında olduğunu hissettiğinde, size kesinlikle bebeğin dışarı çıkma zamanının geldiğini söyleyecektir!
Adım 3. Ebe veya hemşirenizden bebeğinizin pozisyonunu değerlendirmesini isteyin
Ebeniz ayrıca bebeğinizin aşağıyı işaret edip etmediğini ve başının pelvise girip girmediğini anlama konusunda deneyime sahiptir.
- Ebe dizlerinin üzerine çökebilir ve karnınızın alt kısmını, mesanenizin üstünü hissedebilir veya bebeğin başını hissetmek ve yüzde kaçının meşgul olduğunu değerlendirmek için parmaklarını kasıklarınızın etrafına sokabilir.
- Bu muayeneler doğumda olduğunuzu doğrulamaya yardımcı olacak ve hatta doğumun hangi aşamasında olduğunuzu size söyleyecektir.
Bölüm 3/3: Birinci ve İkinci Gebelikler Arasındaki Ortak Farklılıkları Bilmek
Adım 1. İkinci doğum sırasında pelvisinizin hemen devreye girmeyebileceğini anlayın
İlk hamileliğiniz ile ikinci hamileliğiniz arasında, aklınızda birçok soruyu gündeme getirebilecek bazı farklar göreceksiniz.
- İlk hamileliğiniz sırasında, bebeğinizin başı, ikinci hamileliğinize kıyasla daha hızlı pelvisinize girer.
- İkinci hamilelik durumunda, doğumunuz başlayana kadar baş meşgul olmayabilir.
Adım 2. İkinci emeğinizin ilkinden potansiyel olarak daha hızlı olmasına hazırlıklı olun
İkinci emekler, birinciye kıyasla daha hızlı ilerleme ve daha kısa bir süre sürme eğilimindedir.
- Bunun nedeni, ilk doğumda serviks kaslarının daha kalın olması ve genişlemesinin daha fazla zaman alması, ancak sonraki doğumda serviksin daha hızlı açılmasıdır. İkinci doğumda, vajinal kaslar ve pelvik taban kasları önceki doğumda zaten gerilir ve daha gevşek hale gelir.
- Bu, ikinci bebeğinizin daha hızlı gelmesine ve ileri doğum aşamalarının sizin için daha az zor olmasına yardımcı olur.
Adım 3. Epizyotomi olma şansınızı azaltacak bir pozisyon alın
İlk doğumunuz sırasında epizyotomi veya yırtık geçirdiyseniz ve hala bu deneyimden dolayı travma yaşıyorsanız, ikinci bebeğiniz sırasında bundan kurtulmanın en iyi ipucu, doğumun ikinci aşamasındayken dik bir duruşa geçmek ve itmek.
- Dik bir duruş aldığınızda, aslında Newton'un basit bilimsel yerçekimi teorisini, vücudunuzda herhangi bir kesik veya yırtılma olmadan bebeğinizi bu dünyaya çeken kuvveti kullanıyorsunuz!
- Ancak bu epizyotomiden kaçınmanın kusursuz bir yolu değildir. Bazı kadınların bu önlemleri almasına rağmen hala epizyotomiye ihtiyacı vardır.
