Sorulduğunda, çoğu ebeveyn kocaman bir "HAYIR!" Çocuklarınızı, rahatlık için yiyeceğe yönelmeleri için kasten yetiştirip yetiştirmediğinize gelince. Bununla birlikte, kaç tane toplumsal uygulamanın duygusal yemeyi desteklediğini öğrenince şaşıracaksınız. Çocuğunuzun duygusal bir yiyici olmasını önlemek için olumlu uygulamaları erkenden uygulamaya başlayabilirsiniz. İlk olarak, duygularını tanımlamayı ve bunlarla başa çıkmayı öğrenmelerine yardımcı olun. Onlara nasıl dikkatli yiyiciler olunacağını öğretin. Ardından, yemek zamanlarına bazı yeni stratejiler ekleyin.
adımlar
Yöntem 1/3: Çocuklara Farkındalığı Öğretmek
Adım 1. Yemekleri eğlence kaynaklarından uzakta yemek masasında yiyin
Çocuklar televizyon ya da iPad karşısında yemek yerken, beslenmeden kopuyorlar. Yemek yemek, eğlenceyle ilişkilendirilen bir şey haline gelir ve çocuğunuzun ne kadar yediği hakkında hiçbir fikri yoktur. Bu alışkanlığı bırakın ve sofrada birlikte yemeklerin tadını çıkarın. Yemek yerken kibarca sohbet edin veya klasik müzik dinleyin.
- Televizyon izlerken de atıştırmaktan kaçının. Vücutlarına uyum sağlayabilmeleri için tüm öğünleri herhangi bir eğlence kaynağı olmadan masada yemeyi hedefleyin.
- Gün boyunca abur cubur vermekten kaçının. Tüm yeme biçimlerini günün belirli saatleriyle ve yalnızca bir mutfak masasında sınırlandırmak isteyebilirsiniz.
Adım 2. Yiyecekleri takdir edin
Aileniz yemek masasına oturmadan önce, sunulan yemeği takdir etmek için herkesin bir an için durmasını sağlayın. İlk başta bu süreçte onlara birkaç kez yürüyebilirsiniz. Ardından, egzersizi sessizce yapın.
- Yemeğin nereden geldiğini düşünün. Tabağınıza ulaşmak için kat etmesi gereken mesafe.
- Sizden önce yemek sağlamakla ilgilenen herkese (örneğin çiftçiler, işçiler, bakkallar, aşçı vb.)
- Her öğünle ilişkili birçok renk, doku ve kokuya hayran kalarak biraz zaman ayırın. Önünüzdeki yemekle gerçekten bağlantı kurmak için beş duyunuzu harekete geçirin.
Adım 3. Çatalı ısırıkların arasına koyun
Ebeveynler uygun uygulamaları uygulamaya koymazlarsa, çocuklar yiyecekleri düşünmeden aşağı atabilirler. Herkesin bir ısırık aldıktan sonra çatallarını tabaklarına geri koymasını tavsiye ederek dikkatli yemeyi teşvik edin. Küçük ısırıklar alın. Yutmadan önce her ağız dolusu en az 20 kez çiğneyin.
Adım 4. Yemekten önce açlığı kontrol edin
Onlara bedenlerini dinlemelerini söyleyin. Çocuklar gerçekten aç olduklarında yemek yemeye oturmalıdır - sadece başkaları yemek yediği veya yemek zamanı olduğu için değil. Açlık testi yaptırsınlar.
- Örneğin, gerçekten açlarsa, gerçek, bütün bir gıda maddesi hile yapmalıdır (yani et ve sebzeler). Açlık belirli bir abur cubur için ise, fiziksel açlık değil, duygusal açlık olabilir.
- Çocuklarınızı uygun bir yemek programında tutmak için öğünler arasında aşırı atıştırmalığı sınırlayın. Yaklaşık 3 ila 4 saatte bir bir şeyler yemelerini sağlayın, ancak vücutlarını rehber olarak kullanmalarına izin verin.
- Şeker son derece bağımlılık yapabilir. Çocuğunuz sık sık şeker istiyorsa, onu şekerli yiyeceklerden vazgeçirmek isteyebilirsiniz. Yardım için bir terapist veya doktorla iletişime geçmek isteyebilirsiniz.
Adım 5. Duygusal yemeyi nasıl tanımlayacağınızı bilin
Duygusal açlık tipik olarak kafada psikolojik bir istek olarak ortaya çıkar ve öğünler arasında midede oluşan bir sancı ile hissedilen açlıkla uyuşmaz. Ayrıca, bu tür açlık genellikle yüksek stresli bir ortamda olduğunuzda, zorlu bir problemle karşılaştığınızda veya sıkıldığınızda olduğu gibi durumsal ipuçları nedeniyle ortaya çıkar.
Duygusal isteklere teslim olmadan önce açlığınızın arkasındaki nedenleri araştırmak için zaman ayırın. Durumsal faktörlerin açlığınızı etkilediğinin farkındaysanız, egzersiz yapmak veya bir arkadaşınızı aramak gibi başa çıkmanın uyarlanabilir yollarını bulun
Adım 6. Çocuğunuzun yeme alışkanlıklarını izleyin
Çocuğunuz atıştırmalık aramaya başladığında, o sırada davranışlarının veya duygusal durumunun ne olduğunu yazmalısınız. Yiyeceklerde rahatlık aramalarına neden olan bir davranış kalıbı bulabilirsiniz. Bu kalıbı değiştirebilirseniz, duygusal olarak yeme alışkanlığını azaltabilirsiniz.
Örneğin, çocuğunuzun stresli ödevlerini her yaptığında yemek yemek istediğini fark ederseniz, ona okulda stresle nasıl başa çıkacaklarını öğretmek için adımlar atabilirsiniz
Yöntem 2/3: Sağlıklı Beslenme Alışkanlıkları Oluşturma
Adım 1. Dengeli beslenme alışkanlıklarını modelleyin
Ebeveynler sağlıklı beslenme alışkanlıkları sergilediklerinde, çocuklarının da aynı şeyi yapma olasılıkları daha yüksektir. Sağlıklı beslenme kalıpları, vicdanlı olmayı ve beslenme alışkanlıklarınızın farkında olmayı içerir, ancak takıntılı veya endişeli değil. Kelime dağarcığınızdan herhangi bir “diyet” kavramını çıkarırken besleyici bir diyetin tadını çıkararak iyi bir örnek olun.
- Kendinize ana besin gruplarından elde edilen küçük porsiyonlarda yemek verin. Sadece bir süre oturduktan, biraz su içtikten ve vücudunuzun daha fazlasını istediğinden emin olduktan sonra birkaç saniyeliğine geri dönün.
- “Şişmanım” gibi olumsuz kendi kendine konuşmalar kullanmayın. Çocuğunuzun olumlu bir beden imajı geliştirmesine yardımcı olun.
- Çocuğunuzu duygusal yemesi nedeniyle eleştirmeyin veya kiloları hakkında azarlamayın. Bu sadece daha duygusal yeme ve kızgınlığa yol açacaktır.
- Çocuklar için sağlıklı beslenmeyi eğlenceli hale getirin. Akşam yemeğini pişirirken size yardım etmelerini sağlayın veya market alışverişi yaparken beslenme etiketlerini okumalarına izin verin. Bu onlara sağlıklı beslenme alışkanlıklarını öğretmeye yardımcı olacaktır.
Adım 2. Herhangi bir yiyeceği “kötü” olarak etiketlemekten kaçının
” Çocuklar, kendilerine olumsuz çağrışımlar eklendiğinde belirli yiyecekleri yemekten suçluluk duyabilir veya utanabilirler. İşlenmiş, şekerli, abur cuburları fazla yediğinizde kendinizi veya çocuklarınızı suçluluk duygusuna kaptırmaktan kaçının. Bunun yerine, vücudunuzu beslemeye ve ona enerji vermeye yardımcı olan yiyecek türleri hakkında gündelik bir hatırlatma yapın. Bunlardan daha çok keyif alın.
Adım 3. Yiyecekleri can sıkıntısının yerini alacak bir aktivite olarak kullanmayın
Can sıkıntısı, duygusal yeme ile ilişkili yaygın bir faktördür. Bazen yapacak hiçbir şeyi olmayan çocuklar kendilerini buzdolabında bulurlar, kendilerine geçici zevk verecek bir şeyler ararlar. Çocuklarınızın ne zaman sıkıldıklarını anlamalarına yardımcı olun ve yemek yerine yapacakları uyarlanabilir aktiviteler sunun.
Çocuğunuz sıkıldığından şikayet ederse, ona bir şeyler atıştırmayın. Bir kitap okumalarını, bir bulmacayı tamamlamalarını, bir kardeşi veya arkadaşıyla oyun oynamalarını ya da oynamak için dışarı çıkmalarını önerin
Adım 4. İnsanları neşelendirmek veya tedavi etmek için yiyecekleri kullanmaktan vazgeçin
Toplum genellikle yiyecekleri bir tür “ödül” olarak kullanır. Bir çocuk eve doğrudan A'lar getirir ve ebeveynleri onlara dondurma ısmarlar. Herhangi bir partinin özelliği genellikle pastadır. Beslenmeyi rahatlık veya ödüllerle ilişkilendirmeye direnerek duygusal yeme alışkanlıklarının gelişmesini önleyin.
Ailece parka veya yerel sinemaya gitmek gibi çocuklarınızı tedavi etmenin (veya neşelendirmenin) başka yollarını bulun
Adım 5. Paketlerden yemek yemekten kaçının
Siz veya çocuklarınız paketlerden yerseniz, bu bir felaket reçetesidir. Paketler birkaç porsiyon içerdiğinde durdurulması zor olabilir. Vücudunuz tok olduğunuz mesajını göndermeden önce tüm paketi tüketmiş olabilirsiniz.
- Eve getirdiğinizde kraker, kuruyemiş veya meyve gibi abur cuburları parçalayın. Bunları uygun porsiyon boyutlarına bölün ve çerez büyüklüğünde torbalara veya kaplara koyun.
- Çoğu yemeği bir tabaktan yemeye çalışın. Bu, porsiyon boyutlarının daha fazla farkına varmanıza yardımcı olur ve tokluk duygunuzu artırır.
- Siz bakmadığınız zamanlarda çocuklar kendi atıştırmalıklarını almaya çalışabilirler. Bu bir sorunsa, kilerinizi kilitlemeniz gerekebilir. Uygun gördüğünüz gibi atıştırmalıklar dağıtın.
Yöntem 3/3: Çocukların Duygularla Başa Çıkmayı Öğrenmesine Yardımcı Olmak
Adım 1. Duyguları tanımlamayı ve etiketlemeyi öğrenmelerine yardımcı olun
Duyguları düzenlemeyi öğrenmek, olumlu ilişkilerle sağlıklı bir yaşam sürmek için gerekli bir beceridir. Dürtüsel olarak duygularına göre hareket eden çocukların başı belaya girebilir. Ancak, duygusal düzenleme sizinle başlar. Kendi duygularınızı etkili bir şekilde yöneterek iyi bir örnek olun. Ardından, onlara aynı şeyi yapma becerilerini öğretin.
- Tüm duyguların, hatta olumsuz olanların bile yararlı ve normal olduğunu görmelerine yardımcı olun.
- Hissettikleri duyguları adlandırmaları için onlara meydan okuyun. Diyelim ki spor salonunda bir takıma katılmak için gözden kaçtılar. Bu, utanma veya reddedilme duygularına neden olabilir. En iyi arkadaş uzaklaşır. Üzgün hissedebilirler.
- Bir dahaki sefere onları daha iyi tanıyabilmeleri için her bir duygunun bedenlerinde nasıl hissettiğini yazmalarını söyleyin.
Adım 2. Empatik bir kulak sunun
Çocuğunuzun duyguları etiketlemesine yardımcı olmanın yanı sıra, bir çıkış sağlamaya da istekli olmanız gerekir. Dinleme, çocuklarınıza “duygularınızın önemli olduğunu” gösteren paha biçilmez bir araç olabilir. Çocuğunuz duygularla dolup taştığında bağlantı kurmaya çalışın. Bu, onlara konuşmak isteyip istemediklerini sormak veya sadece onlarla kaliteli zaman geçirmek anlamına gelebilir.
- “Zor zamanlar geçirdiğinizi görebiliyorum. Konuşmak ister misin?" Değilse, “Birlikte ördekleri beslemeye ne dersiniz? Bunun en sevdiğin aktivitelerden biri olduğunu biliyorum." Bir aktivite sırasında çocuğunuz kendini daha rahat açabilir.
- Yargılama veya düzeltme dürtüsüne direnin. Çocuğunuz büyük duygular yaşarken onun yanında olun.
UZMAN İPUCU
Dr. Niall Geoghegan, PsyD
Clinical Psychologist Dr. Niall Geoghegan is a Clinical Psychologist in Berkeley, CA. He specializes in Coherence Therapy and works with clients on anxiety, depression, anger management, and weight loss among other issues. He received his Doctorate in Clinical Psychology from the Wright Institute in Berkeley, CA.
Dr. Niall Geoghegan, PsyD
Clinical Psychologist
Learn to tolerate that your child is upset
Niall Geoghegan, a clinical psychologist, says: “When your child is upset, you might throw something nice at them to make them feel better, which is often food. You’re telling your child that their feelings are bad, you can’t tolerate it and that the food will make it go away. Try helping your child work through their emotions instead of giving them food.”
Adım 3. Onlara bir günlük satın alın
Günlük tutmak, duyguları serbest bırakmak için harika bir yol olabilir. Çocuklara bir çıkış noktası sağlar ve düşünce ve duygularındaki kalıpları görmelerine yardımcı olur. Problem çözme becerilerini öğrenmeleri için de çok etkili bir yol olabilir.
- Çocuğunuzu duygularını ifade etmek için yazı kullanmaya teşvik edin. Sadece akıllarına gelenleri özgürce yazabilirler. Veya kısa bir hikaye veya şiir oluşturabilirler. Ayrıca, düşüncelerine ve duygularına görsel imgeler eklemek için günlüklerinde karalamalar yapabilirler.
- Çocuğunuzu, kendi tarzına uygun bir dergi için alışverişe götürün. Süreci daha eğlenceli hale getirmek için onlara güzel kalemler veya renkli kalemler alın.
Adım 4. Onlar için kişisel bir kişisel bakım araç kutusu oluşturun
Kişisel bakım, zihinsel sağlık ve esenlik için güçlü bir araçtır. Ne yazık ki, birçok yetişkin ve çocuk bu gerekli uygulamayı gözden kaçırıyor. Çocuğunuzu, duygularını yönetmek, stresini azaltmak ve ruh halini iyileştirmek için yaşamın erken dönemlerinde bir öz bakım uygulaması oluşturmaya teşvik edin.
Süslemek için gösterişli malzemeler bularak eğlenceli bir proje yapın ve kişiliklerine uygun bir kutu tasarlayın. Ardından, eğlenceli kitaplar, favori CD'ler veya DVD'ler, boyama kitapları, ilham verici alıntılar ve rahat bir battaniye gibi rahatlamalarına yardımcı olacak anlamlı nesnelerle doldurun
Adım 5. Bir terapiste görünün
Çocuğunuzun duygusal yemesi, yaşamı üzerinde ciddi bir zihinsel veya fiziksel etki yaratıyorsa, bir terapiste danışmanız gerekebilir. Bir terapist, çocuğunuzun altta yatan bir sorunu, okulda sosyal veya akademik mücadeleleri veya önemli yaşam olayları sırasında stresle başa çıkma sorunları olup olmadığını belirlemeye yardımcı olabilir. Profesyonel tavsiyelerde bulunabilirler ve çocuğunuza gıda içermeyen sağlıklı başa çıkma mekanizmalarını öğretebilirler.
