Obsesif-Kompulsif Bozukluk (OKB), günlük yaşamı bozan obsesyon ve kompulsiyonlarla karakterize bir anksiyete bozukluğudur. OKB, çocukların ve ergenlerin %1-2'sini etkiler ve genellikle 7 ila 12 yaşları arasında görülür. Bazen, özellikle çocuklar semptomlarını gizlediğinde veya ebeveynler ne arayacaklarını bilemediğinde, fark edilmez. Küçük çocuklarda bile bozukluğu tanımanın yolları vardır.
adımlar
Kısım 1/4: Obsesif-Kompulsif Bozukluğu Tanımlama
Adım 1. Sonuçlara atlamayın
Çocukların tuhaflıkları olduğunu ve genellikle normal olup olmadıklarını merak etmenize neden olabilecek aşamalardan geçtiğini unutmayın. Çocuğunuzun herhangi bir zihinsel bozukluğu olabileceğinden endişeleniyorsanız, bir bozukluğu kendi başınıza teşhis etmeye çalışmadan önce bir çocuk doktoru veya çocuk psikoloğu ile konuşmak en iyisidir. Çocuğunuzu muayene ettirdiyseniz ve hala emin değilseniz, ikinci bir görüş almaktan çekinmeyin.
Adım 2. Takıntı belirtilerine dikkat edin
Takıntıları tespit etmek biraz zor olabilir, çünkü bunlar, kendileriyle ilişkili dışsal eylemlere sahip olabilen veya olmayabilen içsel düşüncelerdir. Ek olarak, çocuklar takıntılarını yetişkinlerden gizleyebilirler. Semptomlar gereksiz yere endişe verici olarak yanlış yorumlanabilir. Bir yetişkinin görebileceği tek semptom, banyoda veya yatak odasında uzun süre kalmak veya yalnız kalmaktır. Takıntılar genellikle güvenlikle ilgilidir. Evde sıklıkla görülen birkaç yaygın saplantı şunları içerir:
- Mikroplar, hastalıklar ve kontaminasyon hakkında aşırı endişe
- Birine zarar vereceklerinden korkma
- Araba kazaları, ev yangınları, depremler veya hortumlar gibi afetler hakkında sık sık endişe duyma
- Görevlerinin asla tamamlanmadığına inanma eğilimi
- Etraflarında simetrik, mükemmel bir düzende şeylere sahip olma ihtiyacı
- Görevleri belirli sayıda gerçekleştirme ihtiyacı veya bir dizi sayıya odaklanma
- Ahlak, ölüm veya öbür dünya gibi dini fikirlerle ilgilenmek
- Anlamsız nesnelerin aşırı toplanması
- Cinsel düşüncelere takıntı
Adım 3. Kompulsiyonların nasıl göründüğünü anlayın
Çocuklar kompulsiyonları evde ve okulda farklı şekilde uygulayabilirler. Semptomlar yanlış davranış olarak yanlış yorumlanabilir. Yetişkinler, kompulsiyonları veya obsesyonlara verilen tepkileri, işler çocuğun yolunda gitmediğinde ortaya çıkan öfke nöbetleri olarak yorumlayabilir. Semptomlar zamanla değişebilir ve dalgalanabilir. Evde, bazı kompulsiyonlar şunları içerebilir:
- Odalarını tekrar tekrar temizlemek
- Ellerini çok fazla yıkamak veya sık sık duş almak
- Bir kapının kilitli olduğundan emin olmak için kontrol etme ve yeniden kontrol etme
- Öğeleri tekrar tekrar düzenlemek ve yeniden düzenlemek
- Kötü şeylerin olmasını önlemek için bir şeyler yapmadan önce özel kelimeler söylemek, sayıları tekrarlamak veya ifadeler söylemek
- İşleri her zaman belirli bir sırayla yapmak zorunda kalmak ve bu düzeni bozan bir şey olursa çok endişeli olmak veya harekete geçmek
Adım 4. Gizli işaretleri arayın
Çocuklar obsesyonlarını veya kompulsiyonlarını saklamaya alışırlar. Onların yukarıda listelenen faaliyetlerden herhangi birine katıldığını asla göremeyebilirsiniz. Endişeniz varsa, çocuğunuzun OKB'si olup olmadığını belirlemeye çalışabileceğiniz başka yollar da vardır. Aramak:
- Çok geç kalmaktan kaynaklanan uyku bozuklukları takıntısı
- Aşırı yıkamadan ağrıyan veya kuru eller
- Aşırı sabun kullanımı
- Mikroplar veya hastalık hakkında endişe
- Çamaşırlarda artış
- Kirlenmekten kaçınma
- Akademik performansta düşüş
- İnsanların kelimeleri veya cümleleri tekrarlama talepleri
- Duşta gereksiz yere uzun süre kalmak veya yatmaya veya okula hazırlanmak
- Ailenin ve arkadaşların güvenliği konusunda aşırı endişe
Adım 5. Okulda bu belirtileri fark edin
OKB'si olan çocuklar okulda evde olduğundan farklı davranabilir. Okulda semptomlarını gizleyebilir veya bastırabilirler. Okulda ortaya çıkan belirtiler, evde olduğundan farklı şekilde kendini gösterebilir. Okulda çocuk şunları yapabilir:
- Konsantre olmakta zorluk çekmek. Tekrarlayan, takıntılı düşünceler çocuğun konsantrasyonunu engelleyebilir. Yönergeleri takip etmeyi, ödevlere başlamayı, ödevleri tamamlamayı ve derste dikkat etmeyi etkileyebilir.
- Akranlarından çekilmek
- Düşük özgüvene sahip olmak
- Çocuk ve akranları veya personel arasındaki yanlış anlamalar nedeniyle hareket etme veya itaatsiz görünme. Çocuk okulda çatışmaya yol açan olağandışı davranışlarda bulunabilir.
- OKB ile ilgisi olmayan bir öğrenme bozukluğu veya bilişsel probleminiz varsa
Bölüm 2/4: Belirli Davranışları Değerlendirme
Adım 1. Kirlenme korkularına dikkat edin
OKB'li bazı çocukların temizlik konusunda takıntıları vardır ve kontamine olmaktan, hastalıklara yakalanmaktan ve hasta olmaktan korkarlar. Kişiler arası yakın temas konusunda endişelenebilirler veya kir, yiyecek veya sağlıksız veya bulaşıcı olduğuna inandıkları belirli yerler veya şeylerden korkabilirler. Bir saplantıyı gözlemlemek zor olsa da, temizlik saplantısından kaynaklanabilecek kompulsiyonlara karşı tetikte olabilirsiniz:
- Çocuğunuz, kontaminasyondan korktuğu için umumi tuvaletler gibi belirli yerlerden veya sosyal etkinlikler gibi belirli durumlardan kaçınabilir.
- Çocuğunuz garip bir şekilde alışkanlık haline gelebilir. Örneğin, sözde kontaminasyon içermediği için aynı yemeği tekrar tekrar yiyebilirler.
- Çocuğunuz, tam bir temizlik sağlamak için size ve ailenizin diğer üyelerine temizlik ritüelleri uygulamaya başlayabilir.
- Çocuğunuz temizlik takıntısına aykırı görünen kompulsiyonlar bile geliştirebilir. Örneğin, kontaminasyon korkusu nedeniyle banyo yapmayı reddedebilirler.
Adım 2. Simetri, düzen ve doğrulukla ilgili aşırı meşguliyeti not edin
OKB'li bazı çocuklar simetri ve düzen takıntıları geliştirir; "doğru yapılması" için süreçlere ve "doğru" düzenlenmesi gereken öğelere ihtiyaçları var. Sonuç olarak:
- Çocuğunuz nesneleri tutmak, düzenlemek veya hizalamak için çok kesin yöntemler geliştirebilir; bunu oldukça ritüelleştirilmiş bir şekilde yapabilirler.
- Eşyalar doğru şekilde düzenlenmediğinde çocuğunuz çok endişeli olabilir; panikleyebilir veya korkunç bir şey olacağına inanabilirler.
- Çocuğunuz, size önemsiz görünen bu konularla çok meşgul olduğu için okul ödevlerine veya diğer şeylere konsantre olmakta güçlük çekebilir.
Adım 3. Sevdiklerinizi güvende tutmak için zorlamalara dikkat edin
OKB'si olan çocuklar kendilerinin veya başkalarının zarar görmesini saplantı haline getirebilir. Bu saplantı, çeşitli zorlayıcı davranışlarda kendini gösterebilir:
- Çocuğunuz aile üyelerine ve yakın arkadaşlarına karşı aşırı korumacı olabilir.
- Çocuğunuz, kapıların kilitli olduğunu, cihazların kapalı olduğunu ve gaz sızıntısı olmadığını kontrol edip tekrar kontrol ederek herkesin güvende olduğundan emin olmaya çalışabilir.
- Çocuğunuz, herkesin güvende olduğundan emin olmayı amaçlayan ritüelleştirilmiş görevleri yerine getirmek için günde birkaç saat ayırabilir.
Adım 4. Kasıtlı zarar verme takıntısına dikkat edin
OKB'si olan çocuklar, şiddetli müdahaleci düşüncelere sahip olabilirler ve bu düşüncelere kapılıp kendilerine veya başkalarına kasıtlı olarak zarar vereceklerinden çok endişe duyabilirler. Kendilerinden nefret etmeye veya kötü insanlar olduklarına inanmaya başlayabilirler. Sonuç olarak:
- Çocuğunuz suçluluk duygusuna kapılabilir. Affetme, düşüncelerini başkalarına itiraf etme ve sevgi ve şefkatlerinin güvencesini arayabilirler.
- Çocuğunuz duygusal olarak tükenebilir ve bu düşüncelerle meşgul olabilir. Kaygılar çoğunlukla içsel olsa da, artan kaygı, depresyon veya bitkinlik belirtileri konusunda tetikte olabilirsiniz.
- Çocuğunuz şiddet içeren davranışları tekrar tekrar çizebilir veya yazabilir.
Bölüm 3/4: Obsesif-Kompulsif Bozukluğu Anlamak
Adım 1. Kendinizi çocukluk çağı OKB'sine alıştırın
Çoğu insanın fark ettiğinden daha fazla çocuk OKB'den muzdariptir. Philadelphia'daki Çocuk OKB ve Anksiyete Merkezi müdürüne göre, ABD'de bir milyondan fazla çocuk OKB'ye sahip. Bu, Amerika'daki 100 çocuktan 1'inde OKB olduğu anlamına gelir.
- OKB'si olduğunu fark edebilen yetişkinlerin aksine, çocuklar OKB'si olduğunu anlamazlar. Bunun yerine, çocuklar tekrarlayan düşüncelerini veya eylemlerini utanç verici olarak görebilir ve çıldırmış gibi hissedebilirler. Bu, birçok çocuğu bir yetişkine sorunlarını anlatamayacak kadar utandırıyor.
- OKB'nin tezahür ettiği ortalama yaş 10.2'dir.
- OKB, erkek ve kızlarda eşit olarak görünmektedir.
Adım 2. Takıntıların nasıl çalıştığını bilin
Obsesif-Kompulsif Bozukluğun bir kısmı, takıntılı olma eğilimidir. Takıntılar, bir kişinin bilincine tekrar tekrar yükselen kalıcı veya tekrarlayan düşünceler, görüntüler, fikirler veya dürtülerdir. Çocuk, kendisi için giderek gerçekçi hale gelen düşüncelerden kurtulamaz. İstenmeyen düşünceler korkutucu olabilir ve eğer çözülmezse, çocuğunuzu endişeli ve dikkati dağıtarak zihinsel olarak dengesiz görünmesine neden olabilir.
- Bu düşünceler birçok şüpheye neden olabilir.
- Bu düşünceler çocuğa değer verdiği birinin başına kötü bir şey geleceğini söyleyebilir.
Adım 3. Kompulsiyonların nasıl çalıştığını anlayın
OKB'nin ikinci kısmı, kompulsif davranışa yönelik bir eğilimdir. Kompulsiyonlar, kaygıyı azaltmak, kötü düşünceleri savuşturmak veya korkulan bir şeyi kovmak için gerçekleştirilen aşırı tekrarlayıcı ve katı davranışlar veya eylemlerdir. Çocuk bu eylemleri zihinsel veya fiziksel olarak yapabilir. Eylemler genellikle korkuyu azaltmaya yardımcı olmak için takıntılara yanıttır ve güçlü alışkanlıklar gibi görünebilir.
Genel olarak, kompulsiyonları tespit etmek daha kolaydır – çocuğunuzun ne düşündüğünü mutlaka bilemezsiniz, ancak dikkat ederseniz, kompulsif davranışları gözlemleyebilirsiniz
Adım 4. OKB'nin sadece bir evre olmadığını anlayın
Bazı ebeveynler, OKB semptomlarının sadece bir aşama olduğuna inanır. Ayrıca çocuklarının dikkat çekmek için rol yaptıklarına inanıyorlar. Çocuğunuzda OKB varsa, durum böyle değildir. OKB nörolojik bir bozukluktur.
Çocuğun OKB olması sizin suçunuz değil, bu yüzden kendinizi suçlamayın
Adım 5. OKB'ye başka hangi bozuklukların eşlik edebileceğini bilin
OKB'si olan çocuklar bir veya daha fazla birlikte ortaya çıkan duruma sahip olabilir. Bunlara anksiyete bozuklukları, depresyon, bipolar bozukluk, DEHB, yeme bozuklukları, otizm veya Tourette Sendromu dahildir.
Diğer bozukluklar OKB ile benzerlik gösterir ve onunla karıştırılabilir. Bunlara vücut dismorfik bozukluğu, istifleme bozukluğu, saç yolma ve deri yolma bozukluğu dahildir
Bölüm 4/4: Destek Bulma
Adım 1. Çocuğunuzla açıkça konuşun
Çocuğunuz durumunun farkında olmayabilir veya size gelmekten korkabilir, bu nedenle konuşmayı başlatan kişi olmanız gerekir. Çocuğunuzun belirli durumlardaki davranışları hakkında sorular sorun ve dikkatlice dinleyin.
- Çocuğunuzun size ancak kendini güvende ve güvende hissettiğinde açılabileceğini unutmayın. Çocuğunuza göz korkutucu olmayan, sıcak ve anlayışlı bir tonla yaklaşmaya çalışın.
- Örneğin, "John, gün boyunca ellerini birçok kez yıkadığını ve tüm yıkamalardan sonra ellerinin kızarmaya başladığını fark ettim. Ellerini neden bu kadar çok yıkama ihtiyacı hissettiğini bana açıklar mısın?” veya “Odanızda oyuncaklarınızı düzenlemek için çok zaman harcıyorsunuz. Nasıl düzenlendiklerinden bahseder misin? Neden her zaman bu sırayla olmaları gerektiğini bilmek istiyorum.”
Adım 2. Çocuğunuzun öğretmenleri, arkadaşları ve bakıcılarıyla görüşün
OKB genellikle okul çağındaki çocuklarda geliştiğinden, başkalarının gözlemleri değerli bir bilgi kaynağı olacaktır. Çocuğunuz sizden uzaktayken farklı durumlarla karşılaşabilir, okulda ve diğer yerlerde farklı takıntı ve kompulsiyonları olabilir.
Adım 3. Bir doktora veya terapiste danışın
Bu davranışları araştırdıktan sonra çocuğunuzun OKB olabileceğini düşünüyorsanız, doğru teşhis ve tedavi için en kısa zamanda bir doktora veya terapiste başvurmalısınız. Durumun kendi kendine çözülmesini beklemeyin - daha da kötüleşebilir. Bir doktor, çocuğunuza yardım etmek için sizi doğru yola koyabilir.
- Doktorunuz veya psikoloğunuzla çocuğunuz için bir tedavi planı tartışın. Ayrıca, tüm ailenin gözetildiğinden ve birbirini desteklediğinden emin olmak için aile planlarını tartışın.
- Çocuğunuzu doktora götürmeden önce davranışlarının bir kaydını tutun. Davranışları, davranışlara harcanan süreyi ve doktora yardımcı olacağını düşündüğünüz diğer her şeyi not edin. Bu, daha iyi bir teşhis koymaya yardımcı olabilir.
Adım 4. Mevcut tedaviler hakkında bilgi edinin
OKB'nin tedavisi yoktur. Ancak Bilişsel Davranış Terapisi (CBT) ve ilaç tedavisi OKB semptomlarını azaltabilir. Hastalığı tedavi etmek, birlikte yaşamayı daha yönetilebilir hale getirebilir.
- Çocuklarda OKB ilaçları, fluoksetin, fluvoksamin, paroksetin, sitalopram ve sertralin gibi SSRI'ları (seçici serotonin geri alım inhibitörleri) içerir. 10 yaşından büyük çocuklar için reçete edilen diğer bir ilaç da klomipramindir, ancak bu ilacın çocuklar için ciddi yan etkileri olabilir.
- BDT, çocuğun davranış ve düşüncelerinden haberdar olmasına yardımcı olmayı içerir. Ardından, bu durumlarda alternatif davranışlar bulmalarına yardım edilir. Bu, çocuğun davranışı değiştirmesine ve olumlu düşünme kalıpları geliştirmesine yardımcı olur.
- Çocuğun akademik talepler ve sosyal beklentiler gibi okulla ilgili görevlerde gezinmesine yardımcı olmak için okul temelli terapi mevcut olabilir.
Adım 5. Kendiniz için bir destek grubu bulun
Ciddi bir akıl hastalığı olan bir çocuğa yardım etmek oldukça zor olabilir ve benzer durumlarda bir grup insan bulmak, yalnız olmadığınızı hissetmenize yardımcı olabilir.
- Ebeveynlerin hastalığı yönetmesine yardımcı olmak için mevcut herhangi bir ebeveyn rehberlik seansına veya aile terapisine katılmak önemlidir. Bu oturumlar ayrıca bu durumlar için ebeveynlik becerilerine yardımcı olur, ailelere bozukluğu çevreleyen karmaşık duygularla nasıl başa çıkacaklarını öğretir ve bir aile olarak nasıl işlev görecekleri konusunda önerilerde bulunur.
- Çocuğunuzun ruh sağlığı danışmanına ebeveyn destek grupları hakkında danışın veya “OKB destek grubu olan bir çocuğun ebeveyni” artı bölgenizi çevrimiçi olarak arayın.
- Ebeveynler ve aileler için Uluslararası OKB Vakfı'nın bilgilerini kontrol edin.
İpuçları
- Çocuğunuz obsesif ve kompülsif davranışlar gösteriyorsa, kendiniz için de yardım almanız gerektiğini unutmayın. Karşılaştığınız zorluklar hakkında diğer ebeveynlerle konuşabilmeniz için bir destek grubuna katılmayı düşünün.
- Akıl hastalığının bir utanç veya utanç kaynağı olmaması gerektiğini ve OKB gibi rahatsızlıklar için tedavi aramadığını unutmayın. Çocuğunuz diyabet, epilepsi veya kanser geliştirseydi, tedavi arardınız, değil mi? OKB farklı değil.
