Depresyonun sadece yetişkinlerde görülen bir şey olduğunu düşünebilirsiniz, ancak çocukluk depresyonu çok gerçektir ve okul öncesi çağındaki çocuklara bile teşhis konmuştur. Çocukluk çağı depresyonu, çocukların öğrenmesini, oynamasını ve arkadaş edinmesini zorlaştırmakla kalmaz, aynı zamanda daha sonraki yaşamlarında depresyon riskini artırır. Çocuğunuzun depresyonda olabileceğini düşünüyorsanız, sorunu görmezden gelmeyin. Davranışlarını izleyin ve ruh halleri hakkında onlarla konuşun. Hâlâ endişeleniyorsanız, onlar için yardım almak için sonraki adımları atın.
adımlar
Yöntem 1/3: Değişiklikleri Fark Etme
Adım 1. Çocuğunuzun sürekli üzgün mü yoksa kayıtsız mı göründüğüne dikkat edin
Depresif çocuklar bazen üzgün davranırlar, çok ağlarlar ya da kötü hissetmekten şikayet ederler. Ayrıca her zaman sıkılmış görünebilirler veya en sevdikleri etkinliklere olan ilgilerini kaybedebilirler.
Örneğin, çocuğunuz sık sık “Hiçbir şey eğlenceli değil” veya “Denemenin anlamı yok” gibi şeyler söylüyorsa depresyona girebilir
Adım 2. Çocuğunuzun kendisi hakkında nasıl konuştuğunu dinleyin
Olumsuz, özeleştirel bir tutum depresyona işaret edebilir. Çocuğunuz kendi hatası olmayan şeyler için kendini suçluyorsa veya sürekli kendini küçük görüyorsa dikkat edin.
Örneğin, “Her şeyi mahvediyorum” veya “Okuldaki en kötü öğrenciyim” gibi yorumları görmezden gelmeyin
Adım 3. Çocuğunuzun sinirli mi yoksa sinirli mi göründüğüne dikkat edin
Depresif çocuklar duygularını genellikle yetişkinlerle konuşarak, kardeşleri veya akranlarıyla kavga ederek ve çok kolay hüsrana uğrayarak dışa vururlar. Çocuğunuzun öfkesi son zamanlarda onları alt ediyorsa, bir sorun olabilir.
Bazı depresif çocuklar yapıcı eleştiriyi kaldıramazlar. Çocuğunuzun bir şeyi düzelttikten sonra sinirlenip sinirlenmediğini veya tamamen pes edip etmediğini kendinize sorun
Adım 4. Çocuğunuzun uyku ve yeme alışkanlıklarına dikkat edin
Çocuğunuz sabahın erken saatlerine kadar ayakta kalmaya başladıysa veya yataktan çıkmakta zorlanıyorsa depresyonda olabilir. Kilo değişiklikleri, iştahsızlık veya aşermeler de bir şeylerin yanlış olduğunu gösterebilir.
Adım 5. Çocuğunuzun okulda sorun yaşayıp yaşamadığına dikkat edin
Çocuğunuz okulda düşük katılım veya düşük notlar gibi sorunlar yaşamaya başlarsa dikkat edin. Çocuğunuzun öğretmenleriyle düzenli olarak konuşun, böylece herhangi bir sorun ortaya çıkar çıkmaz haberdar olabilirsiniz.
Adım 6. Çocuğunuzun sosyal hayatına göz kulak olun
Çocuğunuzun normalden daha içine kapanık görünüp görünmediğini kendinize sorun. Depresyondaki çocuklar ve gençler genellikle aile üyelerinden uzaklaşır ve yalnız daha fazla zaman geçirmeye başlar veya arkadaşlarını görmek veya okula gitmek konusunda isteksiz olabilirler.
Adım 7. Ağrı ve sızılarla ilgili şikayetleri ciddiye alın
Çocuğunuz, bir nedeni yokmuş gibi görünen baş ağrıları, karın ağrıları veya diğer gizemli fiziksel semptomlardan şikayet ediyor mu? Depresyon, ağrı kesiciler veya diğer tedavilerle bile geçmeyen ağrı ve sızılara neden olabilir.
Çocuğunuz sık sık fiziksel semptomlardan bahsediyorsa, başka bir şey olup olmadığını görmek için doktora götürün
Adım 8. Yaşamı değiştiren olayların etkisinin farkına varın
Çocuğunuz ebeveyn boşanması veya ciddi hastalık veya yaralanma gibi travmatik bir deneyim yaşadıysa, bunun onları nasıl etkilediğine dikkat edin. Çocuklarınızı etkileyebilecek diğer olaylar arasında istismar, sevilen birinin kaybı veya diğer travmalar sayılabilir.
Yöntem 2/3: Çocuğunuzla Konuşmak
Adım 1. Çocuğunuzun size güvenmesine yardımcı olun
Davranışlarından rahatsız olsanız bile, çocuğunuza karşı sabırlı ve nazik olun. Onları azarlamayı veya eleştirmeyi alışkanlık haline getirmeyin, yoksa size açılmak istemezler. Onları önemsediğinizi ve onları dinlemek istediğinizi gösterin.
- Çocuğunuzu disipline etmeniz gerekiyorsa, bunu öfkeyle yapmayın. Sakin olun ve çocuğunuzun disiplinin neden gerçekleştiğini anladığından emin olun.
- Çocuğunuz sizinle konuşurken onu dinleyerek güven oluşturun. Duygularını ve endişelerini ciddiye alın.
Adım 2. Çocuğunuza son zamanlarda nasıl hissettiğini sorun
Uygun bir zamanda, çocuğunuza herhangi bir şey hakkında konuşmak isteyip istemediğini sorun. Fark ettiğiniz herhangi bir ilgili semptomu gündeme getirin.
- Örneğin, “Son zamanlarda aklından ne geçiyor, Elise? Bugünlerde odandan pek çıkmadığını fark ettim. Her şey yolunda mı?"
- Sizin ve çocuğunuzun meşgul olmadığı veya dikkatinizin dağılmadığı bir zaman seçin.
- Birçok çocuğun konuşmaya başlamak için biraz teşvike ihtiyacı vardır, ancak çocuğunuz susarsa, onları size açılmaları için zorlamayın. Başka bir zaman tekrar deneyin.
Adım 3. Çocuğunuzu dinleyin
Çocuğunuz size ne söylerse söylesin, tüm dikkatinizi ona verin. Kesmeyin. Çocuğunuz kendini ifade etmekte zorlanıyor gibi görünüyorsa, ihtiyaç duyduğu kelimeleri bulmasına yardımcı olacak sorular sorun, ancak kelimeleri ağzına koymayın.
Örneğin, oğlunuz okulda arkadaş edinmekte sorun yaşıyorsa, “Diğer çocuklar sizden onlarla oynamanızı istemediği için kendinizi kötü hissediyor gibisiniz. Bu doğru mu?"
Adım 4. Satır aralarını okuyun
Çocuğunuz, özellikle gençse, duygularını nasıl tanımlayacağını ve ifade edeceğini bilemeyebilir. Ayrıca sorunları hakkında konuşmaktan utanabilirler. Size söylediklerine ek olarak beden dillerine ve söylemedikleri şeylere de dikkat edin.
Örneğin, kızınız kıvranıyorsa, göz temasından kaçınıyorsa ve kollarını kavuşturup size hiçbir şey olmadığını söylüyorsa, doğruyu söylemiyor olabilir. Açılmasına yardımcı olmak için birkaç nazik soru sormayı deneyin
Adım 5. Çocuğunuzla düzenli olarak görüşün
Çocuğunuzla her gün konuşmayı alışkanlık haline getirin. Hayatlarının nasıl olduğunu, kiminle vakit geçirdiklerini, okul hakkında nasıl hissettiklerini ve umutlarının ve endişelerinin neler olduğunu öğrenin. Çocuğunuzla uyum içinde olduğunuzda, bir şeylerin ters gittiğini daha çabuk fark edeceksiniz.
Yöntem 3/3: Sonraki Adımları Atma
Adım 1. Hemen sonuçlara varmaktan kaçının
Çocuğunuza depresyon teşhisini kendiniz koymaya çalışmayın. Depresyonun bazı belirtilerini gösterseler bile, aslında depresyonda olmayabilirler. Hala endişeleniyorsanız, sakin olun ve bir değerlendirme için çocuğunuzun çocuk doktoruna başvurun.
Çocuğunuz iki haftadan daha kısa bir süredir semptomlar yaşıyorsa, normal ruh hali değişimleri yaşıyor olabilir. Çocuğunuz krizde görünmüyorsa bekleyin ve semptomların iki haftayı geçip geçmediğini görün
Adım 2. Çocuğunuzu düzenli olarak gören diğer kişilerden bilgi alın
Diğer aile üyeleriyle, çocuğunuzun öğretmenleriyle ve çocuğunuzla sık sık etkileşime giren diğer yetişkinlerle konuşun. Çocuğunuzun farklı davrandığını veya duygudurum sorunları olduğunu fark edip etmediklerini sorun.
Adım 3. Bir doktorla randevu alın
Çocuğunuzu kontrol için çocuk doktoruna götürün. Doktora fark ettiğiniz belirtilerden bahsedin ve herhangi bir fiziksel nedeni ekarte etmesini isteyin. Çocuğunuz fiziksel olarak sağlıklıysa, doktor muhtemelen sizi değerlendirme için bir çocuk ruh sağlığı uzmanına yönlendirecektir.
Adım 4. Çocuğunuzun tedavi görmesine yardımcı olun
Çocuğunuzun tedavi seçeneklerini doktoru, psikoloğu veya psikiyatristi ile tartışın. Bilişsel davranış terapisini öneriyorlarsa, çocuğunuza bir terapistten randevu alın ve ilerlemelerinden haberdar olun. Çocuğunuzun ilaca ihtiyacı varsa, belirtilen şekilde aldığından emin olun.
- Terapi sizi ve çocuğunuzu kapsayabilir veya zamanla çocuğunuz terapistle kendi başına görüşebilir.
- Bilişsel davranış terapisi, çoğunlukla çocuklarda ve gençlerde depresyonu tedavi etmek için önerilir. İlaç genellikle sadece orta veya şiddetli vakalarda reçete edilir.
- Çocuğunuzun rahat edeceği bir terapist bulmasına yardımcı olun. Size uygun birini bulmadan önce birden fazla denemeniz gerekebilir.
Adım 5. Çocuğunuzu düzenli etkinliklere katılmaya devam etmesi için teşvik edin
Çocuğunuza besleyici gıdalar vererek ve egzersiz yapmaya teşvik ederek sağlıklı kalmasına yardımcı olun. Birlikte eğlenceli şeyler yaparak morallerini yükseltin ve arkadaşlarını görmek ve hobileri üzerinde çalışmak için zamanları olduğundan emin olun.
