Ciddi bir hastalık hakkında konuşmak zor olabilir. Belki size ciddi bir hastalık teşhisi kondu ve bu haberi başkalarıyla paylaşmak istiyorsunuz. Ya da belki bir arkadaş ya da aile üyesi haberi sizinle paylaşıyor. Durum ne olursa olsun, konuştuğunuz kişinin (veya insanların) ihtiyaçlarına duyarlı, empatik ve saygılı kalmanın yolları vardır. Ayrıca, bu tür bir tartışmanın küçük çocuklarla yapılması gerekiyorsa, alabileceğiniz bazı ek önlemler vardır. Her zor konuda olduğu gibi, en önemli şey sadece dinlemek, hazır bulunmak ve destek göstermektir.
adımlar
Yöntem 1/3: Sevdiklerinize Haber Verme
Adım 1. Yakın bir aile üyesine veya arkadaşınıza söyleyin
Ciddi bir hastalık teşhisi konduysa, bu haberi tanıdığınız herkesle paylaşmanın sizin sorumluluğunuzda olmadığını anlayın. Bu konuda konuşmaya hazırsanız, seçeneklerden biri bunu yakın bir aile üyesi veya arkadaşınızla tartışmak ve ardından onlardan haberi başkalarına iletmelerini istemek. Bu yöntemin yararı, haberlerin biraz pasif bir şekilde yayılmasını sağlamasıdır ki bu sizin için daha kolay olabilir.
- O kişiyi özel bir yere oturtarak başlayabilirsin.
- "Sana söylemem gereken bir şey var. Bunu başka kimseyle paylaşmadım. Aslında anlattıktan sonra bu bilgiyi iletirsen çok sevinirim." diyerek başlayabilirsin.
Adım 2. Bir aile toplantısı düzenleyin
Hastalığınızla ilgili haberleri paylaşmak için bir başka seçenek de aileniz ve yakın arkadaşlarınızla bir toplantı aramaktır. Bu, sizin için daha kolay olabilecek birçok kişiye aynı anda söyleme avantajı sunar. Ayrıca, ailenizin ve arkadaşlarınızın birbirini desteklemesine ve sizin için bir destek çemberi sunmasına olanak tanır.
- Arkadaşlarınızı ve ailenizi evinizde veya başka bir aile üyesinin evinde birlikte arayabilirsiniz.
- Herkesi daire şeklinde oturtun.
- "Hepinizle paylaşmam gereken önemli bir şey var" diyerek başlayın.
- Kelimelerle mücadele edersen, dürüst olabilirsin. Açıklayın, "Bunun hakkında konuşmak benim için zor."
- Size yardımcı olacaksa, not kartları veya bir senaryo hazırlamak isteyebilirsiniz.
Adım 3. İnsanlara teker teker söyleyin
Üçüncü seçeneğiniz, arkadaşlarınıza ve aile üyelerinize onları gördüğünüz gibi tek tek anlatmaktır. Bu, size daha derin bir destek duygusu sunabilecek en samimi konuşmaları sunar.
- Bu durumda, anlattığınız kişilerin bu bilgileri başkalarıyla paylaşmasını istemeyebilirsiniz.
- Durum buysa, "Bunu kimseyle paylaşmamayı tercih ederim. İnsanlara kendim söyleme fırsatı vermek istiyorum" diye açıkladığınızdan emin olun.
Adım 4. Bir doktor veya sosyal hizmet görevlisinin hazır bulunmasını isteyin
Bu haberi paylaşmak için hangi yolu seçerseniz seçin, doktorunuzun veya sosyal hizmet uzmanınızın hazır bulunmasını istemeniz faydalı olabilir. Doktorunuz ve/veya sosyal hizmet uzmanınız sağlığınız, mali durumunuz ve ilerlemeyi bekleyebileceğiniz şeyler hakkındaki soruları yanıtlayabilir. (Tabii bu bilgilerin ne kadarını paylaşacağınızı seçeceğiniz size kalmış). Bir doktor veya sosyal hizmet uzmanı da bu tür tartışmalarda gezinme becerisine sahip olacak ve bu nedenle destek sunabilecektir.
- Bu toplantıda rollerinin ne olacağını belirlemek için doktorunuzla veya sosyal hizmet uzmanınızla önceden konuşun.
- Bu tartışmaları yaptığınızda sevdiklerinize doktorunuzun veya sosyal hizmet uzmanınızın oynayacağı rol hakkında bilgi verebilirsiniz.
- Örneğin, "Dr. Williams tüm sorularınızı yanıtlamak için burada" veya "Bayan Clancy bir tür arabulucu olarak ve duygusal destek sunmak için burada" diyebilirsiniz.
Adım 5. Çeşitli reaksiyonlara hazır olun
Bu konuşmalara geçmeden önce, insanların bu haberlere her türlü tepki vereceğini anlamaya çalışın. Elinizden geldiğince, bu ilk tepkileri kişisel algılamamaya çalışın. Bu haber muhtemelen oldukça şok edici olacak.
- Bazı insanlar gözyaşlarına boğulabilir.
- Diğerleri sinirden gülebilir.
- Bazı insanlar “yardımseverlik moduna” başlayacak.
- Diğerleri hiçbir şey söylemeyebilir.
- Arkadaşlarınıza ve sevdiklerinize biraz zaman verirseniz, muhtemelen her birinden üzüntü, öfke ve korku gibi çok çeşitli duygusal tepkiler göreceksiniz.
Adım 6. Yardım isteyin
Pek çok insan size bir şekilde yardım etmek isteyecektir, ancak muhtemelen nasıl yapılacağını bilemeyeceklerdir. Neye ihtiyacınız olduğu konusunda dürüst olun ve yardım isterken açık sözlü olun. İhtiyacın olabilir:
- Senin için yiyecek alacak biri
- Seni randevuya götürecek biri.
- Evinizi düzeltmeye yardımcı olun.
- Konuşacak biri.
- "Çarşamba günleri yiyeceklerimi alacak birine ihtiyacım var. Bana bu konuda yardım edebilir misin?" diyebilirsiniz.
Yöntem 2/3: Sevilen Birini Destekleme
Adım 1. Dinleyin
Bir arkadaşınız veya sevdiğiniz biri size ciddi bir hastalık teşhisi konduğunu söylediğinde, o andaki işiniz sadece dinlemektir. Onlarla birlikte olmak için elinizden gelen her şeyi yapın, doğrudan göz teması kurun ve söylediklerine dikkat edin.
- Sabit göz temasını koruyun.
- Dinlediğinizi göstermek için başınızı sallayın.
- Soru sorun, ama merak etmeyin.
- Örneğin, "Nasıl bir tedavi planı izleyeceğinizi sorabilir miyim?" diyebilirsiniz.
Adım 2. Tavsiye vermekten kaçının
Bir arkadaşımızdan ne zaman kötü bir haber duysak, sorunu çözmeye çalışmak ya da onları daha iyi hissettirmek doğal bir tepkidir. Ne yazık ki, bu, birinin gerçekten duyulmuyormuş gibi hissetmesine neden olabilir. Şimdi tavsiye vermenin, daha kötü olabileceğini hatırlatmanın ya da onları neşelendirmenin zamanı değil.
- Tepkiniz, "En azından iyi bir sigortanız var" veya "En azından Judy'nin sahip olduğu şeye sahip değilsiniz" demek olabilir. Bu dürtüye diren. Sevdiğinizin duyması gereken şey bu değil.
- Onları neşelendirmeye çalışmak cezbedici olabilir. Bunu yapma. Bunun yerine, hissettiklerini hissetmelerine izin verin.
- Durumu kabul eden empatik yanıtlar verin. "Vay canına, bu berbat" gibi basit bir şey söylemek bazen söylenecek en iyi şeydir.
Adım 3. Ne söyleyeceğinizi bilmediğinizi kabul edin
Kendinizi sersemlemiş veya dilinizin bağlı olduğunu hissediyorsanız, kendi rahatsızlığınızın sevdiklerinizi desteklemenin önüne geçmesine izin vermeyin. Ne söyleyeceğinizi bilmiyorsanız (ki bu anlaşılabilir bir durumdur), itiraf edin ve sevdiklerinize hazır olun.
- Senin bir şey söylemene gerek yok.
- Dinlemenize ihtiyaçları var.
- "Gerçekten ne diyeceğimi bilmiyorum" demek tamamen normaldir.
Adım 4. Mahremiyetlerine saygı gösterin
Bir arkadaşınız veya aile üyeniz sizinle bu tür haberleri paylaştığında, soru sormakta bir sakınca yoktur. (Aslında soru sormak gerçekten dinlediğinizi gösterir.) Ancak hangi detayları paylaşacakları tamamen kendilerine kalmış. Merak etmeyin veya soruları yanıtlamaları için ısrar etmeyin. Bu hassas zamanda, onların mahremiyetine saygı göstermeniz çok önemlidir.
- Sorulara "Sorabilir miyim …" cümlesiyle başlamayı deneyin.
- Bir soru sorarsanız ve bu sevdiğiniz kişiyi duraklatıyorsa, "Bunu paylaşmaktan çekiniyorsanız sorun değil" diyebilirsiniz.
- "İstersen bunu daha sonra konuşabiliriz" de diyebilirsin.
Adım 5. Nasıl yardımcı olabileceğinizi sorun
Arkadaşınıza veya sevdiğiniz kişiye destek sunmanın mükemmel bir yolu, nasıl yardımcı olabileceğinizi sormaktır. Bazen yardım edebileceğimizi düşündüğümüz yollar en çok ihtiyaç duyulan şeyler değildir. O yüzden önce sorun, sonra yardım edin.
- Basitçe "Yardım etmek için ne yapabilirim?" diye sorun.
- Özgür olduğunuz zamanlar sunmak yardımcı olabilir. "Salı ve perşembe günleri benim açık günlerim, yani o günlerde bir şeye ihtiyacın olursa ben senim" gibi.
- Hangi kaynakları vermeniz gerektiğini düşünün. Randevulara, evde yardıma veya büyük olasılıkla sadece dinleyebilecek birine ihtiyaçları olabilir.
Yöntem 3/3: Çocuklarla Konuşmak
Adım 1. Soru sormanın uygun olduğunu bilmelerini sağlayın
Çocuklarla bu tür haberler konuşulduğunda, nasıl etkileşimde bulunacaklarını bilmeyebilirler. Soru sormalarının uygun olduğunu ve bu soruların hemen gelmesi gerekmediğini onlara bildirin. Çoğu zaman bir çocuğun soruları su yüzüne çıkmadan önce düşünmek için saatlere, günlere ve hatta haftalara ihtiyacı olur ve bunda bir sorun yok.
"Soru sormanda sakınca yok. Ve şimdi sormana gerek yok. Ne zaman bir soru düşünürsen ya da sadece konuşmak istersen gel ve beni bul" diyebilirsin
Adım 2. Duygularınız hakkında dürüst olun
Bir çocuk korktuğunu veya üzgün olduğunu söylüyorsa, ona sizin de böyle hissettiğinizi söyleyebilirsiniz. Bu tartışmalar, çocuklar için yeni olabilecek duyguları ortaya çıkarabilir. Kendi duygularınızı paylaştığınız zaman, duygularının normal ve doğal olduğunu ve bu şekilde hissetmenin normal olduğunu bilmelerine yardımcı olur.
"Bundan korkuyor musun? Ben de korkuyorum. Bununla baş etmesi çok korkutucu bir şey ama bu duygular eninde sonunda geçecek" diyebilirsiniz
Adım 3. Bakıcıları bilgilendirin
Bu tür haberleri çocuklarla paylaşırken, çocuğun çevresindeki diğer yetişkinleri de bilgilendirmek önemlidir. Öğretmenler, bebek bakıcıları veya diğer bakıcı aile üyeleriyle konuşun. Tüm uygun yetişkinler döngüde tutulursa, çocuğun başa çıkmasına yardımcı olmaya hazır olabilirler ve çocuğun davranışını daha iyi anlayabilirler.
- Rahatsız olduğunuz herhangi bir şeyi ifşa etmeniz gerektiğini düşünmeyin.
- Bir öğretmene veya bakıcıya basitçe "Ailede ciddi bir hastalık yaşıyoruz. Tommy'ye bundan bahsettik ve nasıl tepki vereceğinden gerçekten emin değiliz" diyebilirsiniz.
Adım 4. “Ölüm” ve “uyku”yu karşılaştırmaktan kaçının
Bir çocuk ölümle ilk kez karşılaştığında, ölümü “uyumak” olarak tanımlamak yaygın bir eğilimdir. Ne yazık ki, bunun bazı çocuklar için uykuya gitme korkusu yaratma gibi istenmeyen bir yan etkisi vardır. Hayatınızdaki çocuklarla ölüm veya ciddi hastalıkları tartışırken bu karşılaştırmayı yapmaktan kaçının.
- Ölümü uykuyla kıyaslamak yerine, ailenizin inanç yapısı içinde sizin kadar dürüstçe tanımlamaya çalışın.
- Çocuklar karmaşık tartışmalar yapabilirler. Onlara karşı dürüst olmak için elinden geleni yap.
