Ebeveynler bağırdığında endişeli hissedebilirsiniz ve bu korkutucu, göz korkutucu veya sadece sinir bozucu olabilir. Bağırılmayı hak edecek bir şey yapmış olsanız da olmasanız da, ebeveyninizin ne söylediğini dinlemek, karşılık vermeyecek kadar sakin olmak ve bağırmanın başlamasını durduracak şekilde yanıt vermek önemlidir. Yeniden. Aşağıdaki adımlar, bağırmaya doğru şekilde yanıt vermenize yardımcı olacaktır.
adımlar
Bölüm 1 / 2: Yakından Dinlerken Sakin Olmak
Adım 1. Nefes alın
Dikkatli bir şekilde, size bağırılırken vücudunuzun nasıl hissettiğine dikkat etmeye çalışın. Muhtemelen gergin ve sıkı bir şekilde yaralanmış hissediyorsunuz. Bu durumda derin, ölçülü nefesler almak daha sakin ve gevşek kalmanıza yardımcı olacaktır.
En az dört vuruş için nefes alın ve mümkün olduğunca uzun süre nefes verin. Aldığınız havanın karnınıza kadar indiğinden ve karnınızı genişlettiğinden emin olun
Adım 2. Bağırmanın sonsuz olmadığını anlayın
Ebeveynleriniz iki veya üç saattir bağırıyormuş gibi görünebilir, ancak saate bakarsanız, çok az ebeveynin bunu yapacak dayanıklılığa sahip olduğunu görürsünüz. Bağırmaya doğru yanıt verirseniz, ebeveynleriniz durabilir.
Kendinize bağırmaya dayanacak kadar güçlü olduğunuzu söyleyin. Tüm çocuklar en azından bazen bağıran ebeveynlerle uğraşmak zorundadır
Adım 3. Bağırma seansı sırasında konuşmayın, ağlamayın veya sızlamayın
Sessiz kalır. Konuşursanız, ebeveynleriniz büyük olasılıkla bunu ters konuşma, kabalık veya ana babaya saygısızlık olarak algılayacaktır (kelimeleriniz kibar olsa bile). Ayrıca genel olarak kötü bir ruh hali içinde olabilirler ve onları bağırtmak için hiçbir şey yapmamış olsanız bile, bunu sizden çıkarabilirler.
Adım 4. Kendinizi biraz serbest bırakın
Bazen sert muameleden uzaklaşmak, bağırmayı çok kişisel almadığınızdan emin olmak için iyi bir yoldur. Bağırmayı kişisel algılamamak önemlidir çünkü anne babalar hayatın diğer bölümlerindeki sorunlarla uğraşırken nispeten küçük şeylere kızabilirler. Bu senin hatan değil.
- Dinlerken uzaklaşmanın en iyi yolu, anne babanızın yüzlerine odaklanmaktır. Özelliklerinin ayrıntılarına ve bağırmanın verdiği zorluğa dikkat edin.
- Ebeveyninizin söylediklerini anlamlandırmaya çalışmak yerine, yaşadıklarını gördüğünüz çaresizliğe ve hayal kırıklığına bakın.
- Bu şekilde, size bağırılan kişi siz olsanız bile, anne-babanızın da zor bir dönemden geçtiğini hatırlayacaksınız. Yine, bu doğrudan sizin neden olmadığınız stresten bile kaynaklanabilir.
Adım 5. Anne babanız için bir iyilik yapın
Örneğin, susadıklarında onlara bir bardak su verin. Bu, özellikle yanılmıyorsanız, onları pişmanlık duymaya ve bağırarak yanlış yaptıklarını hissetmelerine neden olacaktır.
Adım 6. Dinlemeye devam edin
Kafanızın tamamen bulutlarda olmadığından emin olun - aksi takdirde ebeveyninizin neden üzgün olduğunu bilemezsiniz. Bağırmalar devreye girecek kadar uzun süre azalırsa, dinlediğinizi göstermek için anne babanızın söylediklerini başka sözcüklerle ifade etmeyi veya yeniden ifade etmeyi deneyin. Ek bir avantaj da, ebeveynlerinizin bağırdıklarının kendilerine yansıtıldığını duyma şansına sahip olmalarıdır.
- Başınızı sallamak, kaşlarınızı kaldırmak, "Bununla ne demek istediğinizi anlıyorum" demek gibi onları duyduğunuza dair sinyaller gönderin.
- Anne babanızın hayal kırıklığının nereden kaynaklandığı konusunda size ipucu verecek anahtar kelimeleri bulmaya çalışın. Belirli bir durum hakkında bağırıyorlarsa, üzerinde durdukları ayrıntıları yakalamaya çalışın. Uzun bir an akışıysa, içinden geçen temayı seçmeye çalışın.
Adım 7. Yanıt vermeden önce düşünün
Bu, kendinizi bağırmaktan, bir şeyler fırlatmaktan veya kapıları çarpmaktan alıkoymayı içerir. Sizin tarafınızdan gelen güçlü tepkilerin sadece gerilimi tırmandıracağını ve bağırmanın devam etmesine ve hatta belki yoğunluğunun artmasına neden olacağını unutmayın. Ebeveyniniz, hatalı olsa bile, şu ya da bu nedenle kızgındır ve bağırmak, bir hayal kırıklığı ve sizin tarafınızdan duyulmak arzusunun bir işaretidir. Saldırgan bir şekilde yanıt vermek, onların yanlış anlaşıldıklarını hissetmelerine neden olacaktır, bu nedenle gelecekte daha fazla bağırma olasılığı olacaktır.
- Bazen ebeveynler, muhalefetin ince işaretlerini saldırganlık olarak algılarlar (gözlerini devirmek, alaycılık, hafif alaycı yüzler). Dolayısıyla bunlar da yeniden gözden geçirilmelidir.
- Ebeveynlerinizin dayanamayacağı geçmiş deneyimlerden bildiğiniz tepkileri düşünün. Kendinizi rahatsız ve aşağı hissetmenize neden olduğu için onlardan intikam almak isteseniz bile, onlarda daha fazla öfke tetiklediğini bildiğiniz davranışlarda bulunmayın.
Adım 8. Bağırmak size aşırı geliyorsa odayı kibarca terk edin
Bağırma, kesinlikle sakince cevap veremeyeceğiniz noktaya kadar devam ederse, odadan ayrılmaya başvurun. Sorun hakkında daha sonra konuşup konuşamayacağınızı sorun ve bağırmanın konu hakkında net bir şekilde düşünmeyi zorlaştırdığını kısaca açıklayın. "Bağırmanız o kadar sinir bozucu ki beni çıldırtıyor" gibi şeyler söyleyerek suçlayıcı görünmemeye çalışın.
- Bunun yerine, "Bu sorunu çözmek istiyorum ama iyi bir tartışma yapamayacak kadar telaşlıyım. Odama gidip düşünmek istiyorum" gibi bir şey söyleyin.
- Bazı ebeveynler bunu saygısızlık olarak yorumlayabileceğinden, odadan çıkmak zor olabilir. Konuyu hâlâ tartışmak istediğinizi açıkça belirtmek için elinizden gelenin en iyisini yapın.
- Anne babanızın da sakinleşmesi gerektiğini öne sürmekten kaçının. Bu kaba olarak gelebilir.
Bölüm 2/2: Gelecekte Bağırmaktan Kaçınmak İçin Yanıt Verme
Adım 1. Yanılmıyorsanız özür dilemeyin
Olduğun yerde kal. Hatalı değilken özür diliyorsan kendine haksızlık etmiş olursun. Eğer yanılmadığınızı biliyor ama yine de ebeveyninizi kızdırdığınız için pişmanlık duyuyorsanız, çoğu durumda "Anne/Baba, kızgın olduğunuz için üzgünüm ve umarım yakında daha iyi hissedeceksiniz" demek kabul edilebilir.
Yapabildiğiniz zaman aktif bir şeyler yaparak, kalıcı saldırganlığı serbest bırakmak için bir plan yapmanıza yardımcı olabilir. Örneğin, odanızı temizleyebilir veya mahallede yürüyüşe çıkabilirsiniz
Adım 2. Yanıt verin
Yanıtlarınızı basit, kibar ve ölçülü bir ses tonuyla verin. Sesinizle ilgili herhangi bir alay veya öfke çıkmasına izin vermeyin çünkü ebeveynleriniz dirençli veya pasif agresif olduğunuzu düşünebilir. Ayrıca, bağırma sırasında ne olduğu hakkında kendi fikrinizi veya açıklamanızı vermeye çalışmaktan kaçının. Sakin olduğunuzda bunu her zaman yapabilirsiniz.
- Bunun yerine, "Anlıyorum" veya "Görüyorum" gibi basit bir olumlu ifade kullanmayı deneyin.
- Ebeveynlerinizin ne dediğini kabul etmiyorsanız veya tamamen anlamıyorsanız sorun değil. Bunlar, herkes kendini kibarca ifade edebilecek kadar sakinleştiğinde konuşulacak şeyler.
Adım 3. Ailenizin duygularını kabul edin
Ebeveynlerinize, yaptığınız her şey için üzgün olduklarını görebileceğinizi bildirdiğinizden emin olun. Her ne olursa olsun kendinizi suçlu hissetmeseniz bile, anne-babanızın üzgün olduğu gerçeği için kavga etmeyin. Gerçekler ne olursa olsun, anne babanızın duygularını kabul etmek, onların doğru ya da yanlış olduğunu kabul etmek anlamına gelmez.
Hatalıysan özür dile. Samimi olmak. Eğer yanıldıysan, yaptığın şey için tövbe etmek iyi bir şeydir
Adım 4. Bir uzlaşma arayın
Ebeveyninize durumu iyileştirmek için neler yapabileceğinizi sorun. Ancak haklıysan geri adım atmayı unutma! Ebeveynlerinizin başka şeyler hakkında daha fazla bağırmalarına neden olabilecek huysuz bir ruh hali içinde kalmamalarını sağlamak için hızlı bir düzeltme yapmanız mümkündür.
Olay hakkında ne kadar çok şey çözebilirseniz o kadar iyi. Hâlâ ebeveyninizin anlayacağını düşündüğünüzün ötesinde ifade edeceğiniz düşünceleriniz varsa, yazın! Daha sonra beklenmedik bir şekilde ebeveyne kızmamak için kalıcı öfkeyi temizlemek önemlidir
Adım 5. Duygularınızı tartışın
Siz ve anne babanız biraz sakinleştikten sonra, hikayenin kendi tarafını aydınlatmaya çalışın. Açık ve saygılı bir tonda, yaptığınız şeyi neden yaptığınızı ana-babanıza söyleyin. Olay(lar) anındaki düşüncelerinizi ve duygularınızı ne kadar iyi açıklarsanız, anne babanız o kadar çabuk anlamaya ve affetmeye meyillidir.
- Ebeveynlerinizi haklı olduğunuza ikna etmeye çalışmadığınızdan emin olun - bu sadece yangını körükleyecektir. Özellikle eylemleriniz haklı değilse, konuyu o zamanki anlayışınızla şimdiki anlayışınız arasındaki farkı gösterin.
- Bu fırsatı aynı zamanda anne babanıza azarlanmanın sizin için zor olduğunu bildirmek için de kullanabilirsiniz. Bağırmanın sizi nasıl hissettirdiğini ve diğer iletişim yollarını kestiğini açıklayın. Ardından, bağırışlardan ciddi şekilde incindiyseniz, anne babanızdan kesin ama kibar bir şekilde içten bir özür dileyin.
Adım 6. Bağırmak tehlikeli hale gelirse yardım alın
Bazen soğumaları için bir saat kadar süre verin. İşe yaramazsa, neden üzgün olduğunu açıklamaya çalışın ya da onu neşelendirmeye çalışın ve onlara sarılın ya da anlamak için onlarla biraz daha zaman geçirin. Öfke sorunları veya aile içi şiddet geçmişi var mı? Bağırmanın fiziksel tacize dönüşeceğini hissederseniz, acil servislerle iletişime geçmekten çekinmeyin. Tehlike anındaysa, 911'i arayabilirsiniz.
Childhelp Ulusal Çocuk İstismarı Yardım Hattı 7/24 aktiftir ve destek kaynakları ve acil servisler veritabanına erişimi olan profesyonel kriz danışmanlarından oluşur. Telefon numarası 1.800.4. A. CHILD (1.800.422.4453)
İpuçları
- Anne babanızın istediklerini katlamaktan veya onlara teslim olmaktan gurur duymayın. Bazen bu, daha fazla bağırma ve kargaşa yaratabilecek müzakere etmeye çalışmaktan daha iyi olabilir.
- Affetmeye odaklanın. Ebeveynlerle, siz ve onlar sorunu çabucak aşmaya istekliyseniz, geri dönmek kolaydır.
- Size bağırırken hiç konuşmazsanız, işler çok daha çabuk çözülür. Sadece sana bir soru sorduklarında dürüst bir cevapla cevap ver. Sakinleştikten sonra onlarla konuşmayı deneyin. Anne babana asla bağırma!
- Olayları perspektif içinde tutmaya çalışın. Anne babanızın hayatındaki, onları bağırmak istemelerine neden olan diğer faktörleri bir düşünün. Tek nedenin kesinlikle siz olmadığınızı bilerek, bu stresin bir kısmını kendilerine bir hizmet olarak salmalarına izin verin.
- Ebeveynleriniz size sık sık bağırıyorsa bir danışmanla konuşmayı düşünün. Bağırmak, düzenli olarak dinlemek oldukça zararlı olabilir, hatta bazen çocuklarda depresyona neden olabilir.
